Na een betrekkelijk rustige periode van sabattical bevind ik mij sinds een paar maanden weer in het arbeidsproces. Nou ja, echt rustig was het niet; kinderen naar school, honden wandelen, boodschappen, doen, koken, tandarts, nog meer boodschappen, kinderen ophalen, zwemmen, klusjes in- en rond het huis enzovoorts. Maar goed, het was geen écht werk in de zin van algemeen erkend. Nu ga ik om zeven uur 's ochtends de deur uit en kom, met een beetje geluk, om zeven uur 's avonds weer binnen. Nog net op tijd om het vlees te snijden. Maar het is ook wel weer leuk om overdag met mensen te praten in plaats van blaffende honden tot de orde te roepen. Hoewel het verschil soms minimaal is.
Ik moet de laatste tijd vaak aan Prins Claus denken. Niet dat ik bijzonder koningsgezind ben, maar de prins vertoonde in zijn latere jaren buitengewoon authentiek gedrag. Ik was vooral fan van zijn beroemde stropdas-actie waarbij hij iedereen opriep "zichzelf te bevrijden".
http://nos.nl/koningshuis/video/47116-prins-claus-wars-van-protocol-2002.html
In de afgelopen maanden liep ik lekker in shorts, t-shirt en flipflops en die heb ik nu ingeruild voor een pak en, inderdaad, weer een stropdas. 't Was ook best weer even oefenen, die knoop en vooral hoe lang de eindjes moeten zijn om het geheel enigzins passend te laten uitkomen. Ik had 'em niet gemist, die stropdas, maar je went er ook weer snel aan. Een manager in HP zei ooit dat je je moest kleden naar de volgende baan die je ambieerde. Ook zei hij dat je vier dagen moest besteden aan je baan en de vijfde dag aan he voorbereiden van het vinden van je volgende baan. Dat was kort voordat hij door een reorganisatie zijn baan kwijtraakte, maar dat terzijde.
Ik heb het zeker naar mijn zin; weer lekker overal tegenaan schoppen, een beetje functioneel ruziemaken op z'n tijd, wat projecten voortduwen en hier en daar wat mensen motiveren en demotiveren. Maar soms zou je willen dat het wat meer in balans was. Niet alleen het vlees snijden, maar ook nog een beetje meer meedoen met de dagelijkse beslommeringen thuis. Eva gaat dit jaar net naar de basisschool en Jasper begint morgen ook op een neuwe school na twee jaar op de wachtlijst te hebben gestaan. Voor je 't weet hangen ze met vrienden in de mall rond en ben je alleen nog maar de taxi heen en terug. Maar ja, het Midden Oosten is niet het meest verlichte deel van de planeet als het gaat om deeltijdwerken, ouderschapsverlof, ADV en wat dies meer zij. Anyway, nog één dag werken en dan is het weer vrijdag en het begin van het weekend...dan kunnen we weer alles doen wat we willen en is er niets wat ons tegenhoudt. Twee héle dagen lang...
Ik moet de laatste tijd vaak aan Prins Claus denken. Niet dat ik bijzonder koningsgezind ben, maar de prins vertoonde in zijn latere jaren buitengewoon authentiek gedrag. Ik was vooral fan van zijn beroemde stropdas-actie waarbij hij iedereen opriep "zichzelf te bevrijden".
http://nos.nl/koningshuis/video/47116-prins-claus-wars-van-protocol-2002.html
In de afgelopen maanden liep ik lekker in shorts, t-shirt en flipflops en die heb ik nu ingeruild voor een pak en, inderdaad, weer een stropdas. 't Was ook best weer even oefenen, die knoop en vooral hoe lang de eindjes moeten zijn om het geheel enigzins passend te laten uitkomen. Ik had 'em niet gemist, die stropdas, maar je went er ook weer snel aan. Een manager in HP zei ooit dat je je moest kleden naar de volgende baan die je ambieerde. Ook zei hij dat je vier dagen moest besteden aan je baan en de vijfde dag aan he voorbereiden van het vinden van je volgende baan. Dat was kort voordat hij door een reorganisatie zijn baan kwijtraakte, maar dat terzijde.
Ik heb het zeker naar mijn zin; weer lekker overal tegenaan schoppen, een beetje functioneel ruziemaken op z'n tijd, wat projecten voortduwen en hier en daar wat mensen motiveren en demotiveren. Maar soms zou je willen dat het wat meer in balans was. Niet alleen het vlees snijden, maar ook nog een beetje meer meedoen met de dagelijkse beslommeringen thuis. Eva gaat dit jaar net naar de basisschool en Jasper begint morgen ook op een neuwe school na twee jaar op de wachtlijst te hebben gestaan. Voor je 't weet hangen ze met vrienden in de mall rond en ben je alleen nog maar de taxi heen en terug. Maar ja, het Midden Oosten is niet het meest verlichte deel van de planeet als het gaat om deeltijdwerken, ouderschapsverlof, ADV en wat dies meer zij. Anyway, nog één dag werken en dan is het weer vrijdag en het begin van het weekend...dan kunnen we weer alles doen wat we willen en is er niets wat ons tegenhoudt. Twee héle dagen lang...
