zondag 11 september 2011

18 jaar getrouwd, alweer vergeten!

Het begon als een geintje precies 18 jaar geleden; "Durf jij met mij te trouwen?" "Oh, ja hoor!" en voordat we het wisten zaten we op maandagochtend (dan is het gratis) in het gemeentehuis van Zierikzee naar de adviezen van een nogal ouderwetse ambtenaar van de burgerlijke stand te luisteren. De beste man had een hoop practische adviezen zoals; wees altijd eerlijk, bel als je later thuis komt en koop bloemen voor haar op je trouwdag. Oh ja, het advies aan de bruid was om op de jaarlijkse trouwdag het lievelingskostje van de echtgenoot te koken, hilarisch die man!
De ouders en broers van beide kanten van de familie zaten, nog enigszins in shock door de snelle actie van Spaans en Van Kesteren, reuze hun best te doen. Daar gingen de mogelijke dromen over witte jurken, corsages, rijst, warm en koud buffet! Een korte ceremonie in het prachtige stadhuis van Zierikzee (je moet toch wat...), een heerlijke lange lunch in Auberge Maritime in Zierikzee en Spaans en Van Kesteren is een feit!

Dat is nu 18 jaar geleden en het is nog steeds leuk! Verhuizen naar Boskoop, een kind, en nog een kind, verhuizen naar Bodegraven, verhuizen naar Koewacht en nog maar een kind, verhuizen naar Dubai.

Vandaag deed de echtgenoot net alsof hij het niet vergeten was en had met dochter Eva een heerlijk luchtje uitgezocht tijdens het "schoenen voor school kopen". Bij thuiskomst keek hij  triomfantelijk rond  (ik was het natuurlijk weer vergeten...) of ik al voorbereidingen aan het treffen was voor zijn lievelingskostje. Volgens een familie Van Kesteren-gebruik zijn we vanavond met kids heerlijk wezen eten bij een Chinees restaurant om de hoek en zo is het goed. Kids deden erg hun best met de chopsticks, onduidelijke stukken kip, duck, beef en dim sum (wel anders dan de bekende babi pangang in Nederland)

18 jaar klinkt heel lang en en saai maar de echtgenoot maakt me nog elke dag blij!
(door J.v.K)