Huisgenoot

Sinds onze terugkeer uit Nederland vorige week hebben we een nieuwe huisgenoot: Safa. Safa is een ongeveer 1-jarige Saluki uit het asiel van K9 Friends. K9 op z'n engels uitgesproken klinkt als "canine" wat hond betekent; vandaar. In het kader van "zeg maar nee, dan krijg je er twee", hebben we nu 2 honden...dus. Dat komt zo; met echtgenote J's hondentrainingscentrum wordt er regelmatig uiteenlopend advies gevraagd en onze buren waren aan een hondje toe. Of J. even mee wilde naar het asiel om te adviseren over een goed en vrolijk beestje. En nu hebben de buren nog geen hond, maar hebben wij er twee!

De Saluki is een locaal ras dat nog het meest lijkt op een hazewindhond. Ze hebben een ranke bouw, zijn goed bestand tegen de warmte, worden ingezet voor hondenraces en zijn bijna het enige hondenras dat ook de locals wordt gewaardeerd. Safa heeft haar naam te danken aan het gelijknamige park in de buurt waarvan ze is gevonden. Bij K9 heeft ze ongeveer een maand gelogeerd in afwachting van een nieuw baasje. Over het algemeen vinden puppies naturrlijk snel een plekje, maar volgens een lijst in het kantoortje herplaatst K9 gemiddeld zo'n 30 honden per maand vanuit deze locatie. Het adres van K9 is niet op de website te vinden en wordt pas gegeven bij een afspraak om te voorkomen dat er dagelijks honden vastgebonden aan het hek worden achtergelaten. Mocht je geinteresseerd zijn in adoptie:

http://www.k9friends.com/

Maar goed, Safa woont nu dus een week bij ons in huis en ik moet toegeven ze is een voorbeeldige huisgenoot. Op de eerste dag heeft ze een zitzak geconfisceerd en daar lag ze op. Te liggen. Na wat observatie snap ik die aantrekkingskracht inmiddels wel geloof ik, Saluki's hebben de kalme en licht arrogante oogopslag en uitstraling die kamelen ook hebben. Maar dan in een handzamer formaat. Op dag twee kwam ze af en toe even van de zitzak, nu omgedoopt tot ligzak, af om te eten, drinken of een vluchtig bezoek aan de tuin. Ook op Peppi heeft Safa tot nu toe een kalmerende werking; hij ligt er regelmatig naast op zijn camouflage-fatbag.

Inmiddels is ze wat meer gewend en ook wat actiever; ze schrijdt regelmatig met voorzichtige maar elegant pas door het huis; het lijkt net of ze op hoge hakken loopt. Met Peppi speelt en rent ze nu regelmatig door de tuin van links naar rechts en weer terug. Dat kost haar vier en Peppi twintig stappen. Toch is Peppi de baas, maar dat moet ook als mannetje zijnde. Safa observeert het huishouden en denkt er het hare van. Wat precies zal wel een raadsel blijven, maar het lijkt of de blik in haar ogen in een week tijd wat is opgeklaard. We gaan er maar van uit dat ze het naar haar zin heeft in de chaos; Safa, welkom thuis!