Brunchen op vrijdag is zo'n beetje de nationale sport in Dubai. Alle hotels proberen hun brunch in de top-tien te krijgen met de hipste promoties, bijzonderste gerechten en "all you can eat" aanbiedingen. De hele week hoor je op de radio spotjes van hotel hier en restaurant daar en probeert iedereen elkaar te overtreffen om vooral zoveel mogelijk gasten te trekken. De brunch begint zo rond een uur of half een 's middags en loopt tot een uur of drie a vier. Het is meestal in buffet-vorm en komt altijd in een met- of zonder alcohol variant, wat natuurlijk de prijs beinvloed. Eerlijk gezegd zijn wij niet zo van die brunchers, maar we zijn uitgenodigd om de 50-ste verjaardag van David te vieren en dus maken we hiervoor graag een uitzondering.
De verjaardag vindt plaats in Bubbalicious in het Westin Hotel. We arriveren zowaarop tijd en geven de auto af aan de portier. Een taxi was welzo handig geweest,maar ik dacht dat echtgenote J.een taxi had besteld en vice versa, dus kwam er geen. Op de trap die afdaalt naar de begane grond staat een rij voor het restaurant. Gadver, in de rij staan en als dank krijg je ook nog een oranje armbandje omgegespt. Als ik ergens een hekel aan heb...alsof je in een all inclusive hotel in Gambia bent beland. Maar goed, even tot tien tellen en gewoon doorgaan. We zijn hier voor de gezelligheid. Bubbalicious kent drie restaurants die naast elkaar zijn gelegen. Een aziatisch deel, een steakhouse en een visrestaurant. Bubbalicious is verder bekend doordat het tijdens de brunch champagne serveert, doorlopend.
Het brunch concept bestaat meestal uit een buffet met daarnaast een keuze uit a la carte gerechten die in verschillende open keukens ter plekke worden bereid. Na een rondje kletsen en een eerste glaasje bubbels gaan we op zoekl naar het voorgerecht. Letterlijk op zoek, want de keuze is zo uitgebreid dat je alleen al met een rondje snuffelen een minuut of tien in de weer bent. Er staat een rij voor het kreeften-station,die zijn kennelijk populair. Persoonlijk ben ik geen groot kreeftenfan. Zo'n gedoe en met die scharen en poten weet ik nooit raad, geef mij maar gewoon een lekkere eenhapsgarnaal. Smaakt net zo lekker en is minder gehannes. Alhoewel, als ze niet gepeld zijn dan is het ook tobben. Enfin, ik zoek en vind de oesters, dat lijkt me wel een smakelijke combinatie met de sushi die ik al eerder had gespot. De oesters zijn niet verkeerd, maar het zijn duidelijk geen Zeeuwse want beduidend kleiner. Glaasje champagne erbij, proost. De obers schenken je glas steeds weerbij, dus heb je eigenlijk geen idee of het je derde of inmiddels zesde glas is. "Broeva, haro!", zou Obelix zeggen.
Het eten smaakt goed, de keuze is overdadig en het geheel wordt gelardeerd met een live band die verzoeknummers spelen en beschikken over een groot assortiment. Het kaasbuffet alleen is ongeveer acht strekkende meter met veel verschillende soorten en geuren. De steaks van de Jack Daniels BBQ zijn niet versmaden en bij de Aziaat kun je een heus kartonnen meeneemdoosje met spicy noodles bestellen om aan tafel met chopsticks te nuttigen. Het is behoorlijk druk...zeg een paar honderd man tegen honder Euro per persoon als ze voor de champagne hebben gekozen, dat loopt aardig op. Het is een gezellige boel, nog maar een glaasje. Grappig is wel dat de term "Going Dutch" staat voor het feit dat ieder zijn gelag betaalt. Een beetje een krenterig begrip dus. Onze gastheren waren respectievelijk Schots en Australisch bij eerdere gelegenheden en dus zijn we er inmiddels aan gewend geraakt, maar hoezo Dutch? Je eigen lunch betalen is algemeen gebruik in de internationale etiquette van deze omgeving.
De lunch gaat langzaam over in een nazit met een kopje koffie en het restaurant loopt langzaam leeg. Ook wij pakken onze biezen; het was gezellig, smakelijk en weer een bijzondereen ervaring. Als er een ding is dat in Dubai volkomen helder is (zelfs als je een slok op hebt), is het dat je met drank op niet achter het stuur kruipt. Indien gepakt zou je onherroepelijk in de gevangenis belanden, je rijbewijs verliezen en een flinke boete krijgen. Dan maar liever toch weer in de rij staan en nu voor een taxi.
De verjaardag vindt plaats in Bubbalicious in het Westin Hotel. We arriveren zowaarop tijd en geven de auto af aan de portier. Een taxi was welzo handig geweest,maar ik dacht dat echtgenote J.een taxi had besteld en vice versa, dus kwam er geen. Op de trap die afdaalt naar de begane grond staat een rij voor het restaurant. Gadver, in de rij staan en als dank krijg je ook nog een oranje armbandje omgegespt. Als ik ergens een hekel aan heb...alsof je in een all inclusive hotel in Gambia bent beland. Maar goed, even tot tien tellen en gewoon doorgaan. We zijn hier voor de gezelligheid. Bubbalicious kent drie restaurants die naast elkaar zijn gelegen. Een aziatisch deel, een steakhouse en een visrestaurant. Bubbalicious is verder bekend doordat het tijdens de brunch champagne serveert, doorlopend.
Het brunch concept bestaat meestal uit een buffet met daarnaast een keuze uit a la carte gerechten die in verschillende open keukens ter plekke worden bereid. Na een rondje kletsen en een eerste glaasje bubbels gaan we op zoekl naar het voorgerecht. Letterlijk op zoek, want de keuze is zo uitgebreid dat je alleen al met een rondje snuffelen een minuut of tien in de weer bent. Er staat een rij voor het kreeften-station,die zijn kennelijk populair. Persoonlijk ben ik geen groot kreeftenfan. Zo'n gedoe en met die scharen en poten weet ik nooit raad, geef mij maar gewoon een lekkere eenhapsgarnaal. Smaakt net zo lekker en is minder gehannes. Alhoewel, als ze niet gepeld zijn dan is het ook tobben. Enfin, ik zoek en vind de oesters, dat lijkt me wel een smakelijke combinatie met de sushi die ik al eerder had gespot. De oesters zijn niet verkeerd, maar het zijn duidelijk geen Zeeuwse want beduidend kleiner. Glaasje champagne erbij, proost. De obers schenken je glas steeds weerbij, dus heb je eigenlijk geen idee of het je derde of inmiddels zesde glas is. "Broeva, haro!", zou Obelix zeggen.
Het eten smaakt goed, de keuze is overdadig en het geheel wordt gelardeerd met een live band die verzoeknummers spelen en beschikken over een groot assortiment. Het kaasbuffet alleen is ongeveer acht strekkende meter met veel verschillende soorten en geuren. De steaks van de Jack Daniels BBQ zijn niet versmaden en bij de Aziaat kun je een heus kartonnen meeneemdoosje met spicy noodles bestellen om aan tafel met chopsticks te nuttigen. Het is behoorlijk druk...zeg een paar honderd man tegen honder Euro per persoon als ze voor de champagne hebben gekozen, dat loopt aardig op. Het is een gezellige boel, nog maar een glaasje. Grappig is wel dat de term "Going Dutch" staat voor het feit dat ieder zijn gelag betaalt. Een beetje een krenterig begrip dus. Onze gastheren waren respectievelijk Schots en Australisch bij eerdere gelegenheden en dus zijn we er inmiddels aan gewend geraakt, maar hoezo Dutch? Je eigen lunch betalen is algemeen gebruik in de internationale etiquette van deze omgeving.
De lunch gaat langzaam over in een nazit met een kopje koffie en het restaurant loopt langzaam leeg. Ook wij pakken onze biezen; het was gezellig, smakelijk en weer een bijzondereen ervaring. Als er een ding is dat in Dubai volkomen helder is (zelfs als je een slok op hebt), is het dat je met drank op niet achter het stuur kruipt. Indien gepakt zou je onherroepelijk in de gevangenis belanden, je rijbewijs verliezen en een flinke boete krijgen. Dan maar liever toch weer in de rij staan en nu voor een taxi.
