Arabische toestanden

We schreven er op deze blog al eerder over, maar de zogeheten Arabische lente heeft natuurlijk ook hier zijn invloed, al merk je daar aan de oppervlakte weinig van. Er gold sowieso al een visum-verplichting voor iedereen die het land in wil. Drieendertig nationaliteiten (waaronder Nederland en vele europese landen) krijgen dat visum bij aankomst kostenloos en ter plekke. Bezoekers uit alle overige landen moeten een visum vantevoren tegen betaling aanvragen. En dat geldt ook voor de Arabisch wereld; Libanezen, Syriers, Iraniers etc, allemaal aanvragen graag. Een visum kost hen al gauw een paar honderd Euro en waar Europeanen als ze na een maand het land verlaten meteen weer terug mogen komen, geldt voor de anderen dat ze pas weer na een maand het land in mogen.

In de Emiraten worden de regels verschillend toegepast. In Abu Dhabi bijvoorbeeld is voor de aanvraag van een residence visum een veiligheidsonderzoek vereist, dat wordt uitgevoerd door de overheid. Tegen inlevering van een batterij gelegaliseerde documenten (ben je wel die je zegt dat je bent?) voert de veiligheidsdienst het onderzoek uit. Dat kan een week duren, maar ook een aantal weken en de uitkomst is onzeker. Regelmatig wordt een verzoek afgewezen, of er wordt extra informatie gevraagd. Steeds vaker merken we dat bepaalde nationaliteiten worden afgewezen. Op dit moment is het voor Syriers en Egyptenaren bijna onmogelijk om een visum te krijgen. Je zou bijna denken dat er een quotum per nationaliteit geldt en moet er eerst iemand uit voordat er weer iemand bij kan.

Soms ook heeft de afwijzing een politieke oorzaak; in de Arabische landen zijn de meeste moslims soennieten. Sjiieten vormen de tweede grote groep binnen de islam en de stromingen verhouden zich tot elkaar als zeg maar, katholieken en protestanten. Net als tijdens de verzuiling in Nederland in de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw, mixen die stromingen niet of nauwelijks. En dus worden sjiieten, zonder dat het woord ooit valt, regelmatig afgewezen voor security clearance. Vergeet het dan maar en zoek iemand anders, want het gaat niet lukken.

In Dubai bekijkt men de zaak wat pragmatischer. Jazeker een visum is noodzakelijk, maar een veiligheidsonderzoek niet. Hier is het criterium eerder; 'hoeveel denkt u te komen besteden?'. Russen, Irakezen, Syriers; iedereen is van harte welkom. Eigenlijk is de Arabische lente op dit moment de redding van de onroerend goed sector in Dubai. Die lag sinds 2008 ongeveer op z'n gat, maar met alle onrust in de omliggende landen is Dubai weer investeringsveilig verklaard en pompen Saudi's, Bahraini's enzovoort hun cash liever in de UAE dan in hun thuisland. Evenals in de jaren voor de financiele crisis gaat onroerend goed weer als warme broodjes over de toonbank; een paar huizen hier, een paar verdiepingen van een flatgebouw daar. 'Wilt u een kwitantie of betaalt u cash?'

Tja, zo blijft er hier altijd wat te beleven. Geen idee hoeveel veiligheidsdiensten er op de achtergrond over ons waken, maar in het hele Midden Oosten is dit ongetwijfeld de veiligste plek om te verblijven. Als ik dan hoor dat in Nederland de AIVD vijfentwintig procent minder budget krijgt, dan vraag ik me weleens af of het hier zelfs niet veiliger is dan in Europa? Enfin, laat ik niet te veel afdwalen. Pragmatisch of strikt in de leer liggen hier een uur rijden bij elkaar vandaan, maar leven samen in harmonie. Het is dan wel geen democratie, maar nog altijd goed vertoeven. Lente of geen lente.