Ergerlijke Expats

Eigenlijk zijn expats niet om te harden; ze zijn luidruchtig, veeleisend, eigenwijs, betweterig en het tegenovergestelde van bescheiden. Tja, ik ben bang dat dat tot op zekere hoogte ook voor mij geldt. Ik kan natuurlijk alleen voor mezelf spreken en ik neem dan ook afstand van een ieder die zich in het onderstaande herkent; iedere gelijkenis met bestaande personen berust op toeval.

Het favoriete weekend-tijdverdrijf op vrijdag is brunchen, we schreven er al eerder over. Liefst met een groepje, vage kennissen zijn van harte welkom. Je weet tenslotte nooit  wie er wellicht wanneer Dubai weer verlaat, dus een beetje vers bloed is altijd welkom in de gelederen. Het afgelopen weekeinde brunchten we bij Bubblicious in het Westin hotel. Een bevriend stel, die een maand of zes geleden naar Singapore verhuisden zijn in 't land, dus een goede gelegenheid om weer eens bij elkaar te komen. Met een aantal ons bekende Britten en Ozzies en een stel Fransen, die we nog niet eerder ontmoet hebben, schuiven we aan aan het overvloedige buffet. Met overvloedige wijn, of bubbels, wat je wilt. Nou ja, het moet natuurlijk wel Moet & Chandon zijn, anders is 't te min voor ons. De kreeftenschillen vliegen je om de oren en ook de oesterschelpen stapelen zich op. Volgende gang; een flinke plak foie gras...met een lekkere geroosterde brioche. Vindt u dit overdreven...nee hoor,gewoon een vrijdagse lunch.

Het liefst brunchen we op een voucher uit de Entertainer, een dikke gids die jaarlijks uitkomt met honderden kortingsbonnen voor restaurants, pretparken en wat dies meer zij. Ook populair zijn de online aanbiedingen van Cobone deals, die je dan weer vooraf moet aankopen. Want ja, iedere week brunchen kost een "arm and a leg", en als expats zijn we niet vies van een beetje karting. Onze kinderen blijven voor eeuwig vier en twaalf jaar, want respectievelijk gratis en voor half geld. Vervolgens beginnen we 't liefst met een stevige cocktail vooraf, daarna flink wat wijn en eindigen we weer met een cocktail. Zo krijg je maximal waar voor je geld. Oh ja, schenk mijn wijnglas ook nog even vol want straks is wellicht de laatste ronde en voordien moeten er nog minstens een aantal volle glazen voor me staan. Onbescheiden, hoe komt u erbij?

Het mooiste is het tenslotte als er iets misgaat; want dan hebben we kans om er nog meer korting of een volgende gratis lunch uit te marchanderen. Zo bleek dit keer dat de kinder-entertainment was verdwenen. De X-box en de Playstation; ze waren vast door een stel vervelende expatkinderen gesloopt. Maar ja, ons wat entertainment beloofd, dus klagen we en zijn de kinderen vervolgens gratis. Niet dat ze uberhaupt veel eten, maar goed het gaat om het principe.

Enfin, expats dus, gruwelijk vervelend, maar we hebben er behoorlijk goede vrienden bij zitten. En ach, alsNederlanders houden we ook wel van waar voor ons geld of een beetje korting. 'T zijn net mensen...