Oranjebal 2012

Tja, we lopen nu eenmaal 's zomers twee uur en 's winter drie uur voor op Nederland, dus moeten we ook Koninginnedag eerder vieren. En dat deden we afgelopen donderdagavond 26 April met het jaarlijkse Oranjebal in de Emirates Golf Club. In de dagen voor de avond van het bal wordt er een deel van de golfclub afgezet en omgetoverd in een heus openlucht restaurant, nachtclub en disco. En ieder jaar zijn er als vaste attracties de Hermes Houseband en de haringkar van ome Karel en tante Tini uit Giethoorn die de verse maatjesharing hoogstpersoonlijk uit Nederland invliegen. Of ze de uitjes ook meenemen weet ik niet, maar dat is ook minder van belang. Als extra attractie kwam dit jaar ook Wolter Kroes optreden.

Om acht uur barst het feest eerst nog voorzichtig los en tegen negen uur begint het aardig druk te worden. Eerst vooral bij het buffet, de stand met frikandellen en bitterballen en bij de haringkar, maar gaandeweg verschuift het evenwicht naar de Heineken bar en het podium. De Hermes Houseband weet als altijd de sfeer erin te brengen en de dansvloer loopvol.

Het thema vanavond is "beter 1 biertje in de hand, dan 10 in de lucht". Kennelijk is er vorig jaar nogal wat met bier gegooid later op de avond en dat had hoofdsponsor Heineken kennelijk niet kunnen waarderen. Tijdens een kort openingswoord wijst de voorzitter er dan ook nog even fijntjes op. Hij sluit daarna af met de woorden "realiseert u zich alstublieft dat we te gast zijn in een Islamitisch land en dat genegenheid in het openbaar niet gepast is. Laten we het gezellig houden en nog veel plezier". Nou, dat gaat wel lukken hoor. Wolter Kroes treedt om een uur of tien op. Als hij na de hit Viva Hollandia vraagt wat we nu willen horen, stelt het antwoord hem kennelijk teleur; "ik denk dat jullie al zo lang uit Nederland weg zijn,dat jullie mijn hits niet goed kennen". Maar goed, hij gaat moedig door en zo wordt het toch nog best gezellig. Na Wolter neemt Hermes het weer over.

En zo wordt het ongemerkt best snel laat. Vooral na een drukke week en een paar (iets meer dan twee) biertjes slaat de vermoeidheid op enig moment toe. Nou ja, die vermoeidheid vertaalt zich bij mij in een soort overdrive waarbij ik allerlei, naar mijn mening, interessante gesprekken aanknoop met mij onbekende dames. Noem het een soort sociologisch onderzoek naar de beweegredenen van mensen om zich op de dansvloer te begeven enzo. Gelukkig is echtgenote J. uiteindelijk de wijste(?) en lokt mij onder valse voorwendselen naar de zij-uitgang om per taxi huiswaarts te keren. 't Was weer gezellig; broeva, haro! Volgend jaar weer een bal, naar wij hopen.