
Eenmaal in Sharjah blijkt vervolgens het museum rond dit uur gesloten. We komen langs de dieren-souq en besluiten het programma om te gooien en hier te stoppen. In een openlucht gedeelte worden schapen, geiten, paarden en zelfs herten te koop aangeboden. Mochten we nog eens actief aan de Ramadan meedoen, dan kunnen we hier vast terecht voor een halal-schaap. Binnen, rond een open binnenplaats een aantal galerijen met kleine winkeltjes met vogels, schildpadden, valken, hamsters, muizen, vissen en honden.
Dat valkeniers en de valkerij (valkenarij?) populair zijn in het Midden Oosten wisten we, maar het is toch een gek gezicht om in een winkel 4 stellingen achter elkaar te zien met op iedere stok 3 valken met een leren mutsje dat de ogen bedekt. Kennelijk staan ze zo op standby en blijven rustig zitten. De winkel verkoopt verder alle benodigde accesoires voor de sport met deze prachtige vogels. In de souq lopen per saldo meer bezoekers met een vogelkooitje met een gele, witte of paarse parkietachtige vogel. Het blijft een apart gezicht; een volwassen man in traditionele kleding met een paars kooitje met daarin een geel vogeltje van een centimeter of 10...het lijkt erop dat je er serieus bij moet kijken. Overigens worden meer vogeltje vervoerd in doosjes of zakjes; voorzichtigheid is geboden.
Ook is er volop pluimvee te koop en kunnen de kopers bij de naastgelegen slager wachten op een schoongemaakt exemplaar; verser kun je de filet niet kopen, denk ik maar...
Anyway, op het moment dat ik honden zie, denk ik: oh, oh...! Al enkele weken is de hond onderwerp van gesprek in huizen SpaansenvanKesteren. En ja hoor, ze hebben een aantal puppies van verschillende afkomst en formaat in een winkeltje dat er goed en schoon uitziet. Met vier stemmen tegen één worden al mijn bezwaren van tafel geveegd en beloven de vier collectief dat er goed op het hondje gepast zal worden en dat hij dagelijks wordt uitgelaten, gevoerd en geknuffeld...we zullen zien.
Uiteindelijk valt de keus op een 4 maanden oude Yorkshire Terriër die fris en monter uit z'n ogen kijkt en niet schuw is. Hij is gechipt, heeft z'n paspoort bij zich en komt uit...België! Hamont Achel om precies te zijn, in Limburg tegen Nederland aan.
Na een check bij de dierenarts om de hoek, die het hondje inent en goedkeurt, vertrekken we met meer gezinsleden dan we kwamen weer terug richting Dubai. Tijdens de rit naar huis krijgt Peppi zijn voorlopige naam...aangenaam.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten