woensdag 28 januari 2009

Hayya!

Sinds vorig jaar Augustus zijn we lid van Hayya! We hebben een familieabonnement dat toegang biedt tot de 3 Hayya sportclubs in de buurt. Toen we vorig jaar van vakantie uit Nederland terugkwamen, was het hier heter dan aangenaam. Ons eigen zwembad was ongeveer 37 graden Celsius en bij een buitentemperatuur van 40 graden plus, zit je niet te wachten op een warm bad. Ook is ons zwembad meer een uit de kluiten gewassen ligbad, dus lekker baantjes trekken is een uitdaging, lees; onmogelijk. Dus werden we lid van Hayya! De club biedt vele all-in faciliteiten; een zwembad dat 's zomers heerlijk gekoeld en 's winters aangenaam warm is. Verder squashbanen, tennisbanen en een fitnessruimte. Tegen betaling kan er ook nog ge-aerobicked worden &/of is de massage-salon toegankelijk. Vooral het gekoelde zwembad was in de maanden Augustus tot Oktober één van de weinige aangename plekken...

Onze favoriete sportclub is Lakes Club, want deze heeft een restaurant met liquor license! Dus na een zwemmetje of een middagje luieren; ontspannen hoort er immers ook bij, gaan we vaak op zaterdag in het restaurant een hapje eten onder het genot van een glaasje wijn.

In het begin werd er zoals gezegd enthousiast gezwommen, gesquashed en gegeten. Drie keer, vier keer per week was geen uitzondering. De laatste maanden echter draag ik wel dagelijks het pasje van de Hayya! club in mijn portemonnaie, maar draagt dat helaas niet bij tot het verbranden van veel extra calorieën. Tja, zo gaan die dingen... De gang naar het restaurant is zo langzamerhand wel een wekelijks ritueel geworden en altijd weer een plezierige afsluiting van het weekend.

Anyway, een nieuw jaar en dus nieuwe "resolutions" oftewel goede voornemens. Hayya betekent Beweeg en de winter is hier dé periode om naar buiten te gaan en te bewegen. Overdag en met name aan het begin van de avond wordt er veel gewandeld rond het meer(tje) waaraan we wonen. Een rondje lopen kost ongeveer 25 minuten, dus ik schat dat de afstand zo'n 2,5 kilometer is. Kinderen, honden, fietsen, steppen, mobiele bellers en quads; alles komt hier wel voorbij. Sinds Peppi hebben ook wij een legitieme reden om aan te sluiten. Echtgenote J's puppy-training-ervaring met Phylax komt weer helemaal boven en het arme beestje komt met z'n tong op z'n tenen terug van wéér een rondje meer.

Ook ik probeer dagelijks een ommetje te maken. Gelet op het schema (eten, opruimen, kids naar bed, boekje lezen etc.) lukt dat niet voor een uur of half tien. Op zich prima, want lekker rustig om die tijd. Waarom het zo rustig is weet ik nu. Het meer is prachtig aangelegd met een ruim gazon rondom en hier en daar een groenpartijtje, struikje en boom. Al dat groen blijft natuurlijk niet zomaar groen, daar is water voor nodig dat middels sproeiers die uit de grond komen wordt gedistribueerd. Dat sproeien gebeurt in zones bestuurd door een tijdklok. Je raadt het al; 's avonds werken de sproeiers, maar je weet nooit precies waar! Vijfendertig rondraaidende sproeiers over een afstand van honder meter; probeer daar maar eens voorbij te komen...in het donker. Je weet dat ze er zijn en je hoort ze ook, maar toch schrik je je iedere keer weer een rotje als zo'n straal je vol in het gezicht raakt en dat gebeurt zeker drie tot vier keer per rondwandeling. Het is bewegen met hindernissen in de "vrije natuur"...morgen toch maar weer een squashbaantje binnen reserveren; dan weet je wat je hebt!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten