Ramadan is bijna voorbij en dat wordt gevierd met het Eid al Fitr feest. Als gevolg daarvan zijn we een week vrij en willen we van de gelegenheid gebruik maken om er een paar dagen op uit te trekken. Uiteraard hebben we dit ruim vantevoren gepland (lees; niet!), dus moeten we het van beschikbare last-minutes hebben. Aangezien Al Ain vorige week goed is bevallen bellen we het Mercure hotel, bovenop de Jebel Hafeet, in de hoop op een vrije kamer. We kunnen nog net de 3 nachten vóór Eid 2 kamers boeken; daarna is het hotel nokkie vol...
Waar het zicht vanaf de Jebel bij ons vorige bezoek nauwelijks iets herkenbaars opleverde, nu hebben we meer geluk. De kamers zijn eveneens prima; Jasper en Tim delen een kingsize bed van ongeveer 2 meter bij 2.40 meter. Eva slaapt in een babykot bij ons op de kamer en met behulp van het meubilair ter plaatse, 2 kleerhangers met broekknijpers, een deken en de kledingkast creëren we een semi-privé vertrek.
De grote attracties van het hotel zijn het uitzicht en zwembad met maar liefst 3 glijbanen en nadat de koffers zijn uitgepakt moet er natuurlijk eerst geplonst worden! Helaas kun je tijdens Ramadan overdag bij het zwembad &/of in het hotel geen drankje kunt drinken, maar een voordeel is dat het lekker rustig is zo.
De volgende dag trekken we er 's middags op uit om voor Eva nieuwe Crocs to kopen; het arme kind heeft op beide voeten een blaar omdat haar eerste paar te klein zijn geworden. Fijne oplettende ouders! Ook in Al Ain is een mall, naar Dubai's voorbeeld, maar uiteraard een beetje kleiner. Ze hebben er wel ter verkoeling een ijsbaantje aangelegd. En waar je in Dubai wordt doodgegooid met Crocs, is er in heel Al Ain geen paar te vinden. Dus kopen we uiteindelijk een paar witte sandalen met klittenband, ook leuk.
Het volgende programmapunt is de Al Ain Zoo die bezienswaardig moet zijn. Hoewel al later op de middag is het er zo'n 39 graden, dus lekker warm. We slenteren weinig energiek langs de - overigens bijzonder mooie - dierenverblijven en slepen ons van bankje naar bankje in de schaduw. Gelukkig staan er regelmatig drinkwater-automaten en is er hier en daar een sproei-installatie die water vernevelt, ook voor de dieren geen overbodige luxe.
Die avond eten we bij de tent die permanent bij het hotel staat; ze hebben een beperkt kaart en serveren vooral shisha (waterpijp) aan de vele vaak lokale bezoekers. De meegebrachte kinderen vermake zich in de tent waar 2 televisies staan en je heerlijk kunt ronderennen en met de kussens lekker kunt ravotten. Als ouder is je beoordelingsvermogen natuurlijk danig beïnvloed, maar soms zou je willen dat er een flinke rol behang was om deze of gene achter te kunnen plakken. Eva heeft het vanavond aan de stok met een iets ouder kereltje die het op haar Barney-knuffel heef gemunt. Nadat hij hem verschillende keren eeder al van Eva heeft afgepakt en ze middels bemiddeling van oudere broers en zussen haar Barney weer heeft teruggekregen, neemt ze nu het heft in eigen handen. Eva roept "no" grijpt Barney uit de handen van het ventje en zet het op een lopen met het mannetje in haar kielzog. Met een nipte voorsprong bereikt ze Tim en duikt letterlijk op zijn schoot op zoek naar bescherming. Het mannetje werpt een blik op Tim en druipt af. Lang leve mijn grote broer!
Het uitzicht van de berg is magnifiek en op deze hoogte is het 's avonds heerlijk om buiten te zitten. Hoewel een vakantie zonder zee bij ons nooit een echte vakantie is, kun je bij zo'n weids blik ook lekker wegdromen. De rondkringelende geur van de verschilende smaken shisha roept om het hardst om aandacht; appel, ananas...etc.
De dag erop zijn we met meerderheid van stemmen overeen gekomen dat we alleen maar bij het zwembad rondhangen. Tim en Jasper hebben inmiddels wat vriendjes opgeduikeld en gaan overmoeibaar voor 496e keer van de glijbaan. Ikzelf kijk wat weemoedig om mij heen; morgen word ik 44! Ik maak nog snel even een zelfportret van toen het er allemaal nog acceptabel uitzag...of?
De lunch gebruiken we op Tim's verzoek op de kamer via roomservice, een fenomeen waar hij bij ieder hotel het eerste naar vraagt: "mam, gaan we dan roomservice bestellen?". Ja hoor, dat doen we.
De dag erop begint met een prettige verrassing; taart en kado's voor papa. Ze hadden helaas niet genoeg kaarsjes, ja wrijf het er maar in. Het is Eid en het hotel stroomt vol. Na nog een heerlijke dag bij het zwembad, gaan we om een uur om 5 huiswaarts. Al Ain verlaten is nog niet eenvoudig zo was ons de vorige keer al gebleken. Wie hier de bewegwijzering heeft ontworpen mag wat ons betreft gerust een andere baan zoeken!
Bij de lunch heb ik een sandwich gegeten met kaas, tomaat en ansjovis en gedurende de terugreis lijkt het of de steen op mijn maag langzaam maar gestaag een weg terug omhoog zoekt. Thuis aangekomen plof ik als een nu echte oude man in bed om te wachten op verlossende moment. Laat op de avond, met het koortszweet nu op mijn voorhoofd, herbegin ik de dag met bakje yoghurt; lekker licht op een lege maag...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten