Boem = Ho (2)

Ja hoor! Ook ik heb kennisgemaakt met de Dubaise procedures rondom een blikschade na een aanrijding!!!
P.S was de eerste met schade maar ik heb gewonnen in de categorie; "als het jouw schuld is".

Je kent het wel, rijdend vanaf school. Twee kinderen op de achterbank van de auto die indringende vragen stellen met betrekking tot honger, dorst en waar gaan we naar toe. Ieder op zijn/haar eigen wijze. Eva zegt heel hard: BRRRRR, AAAAA. Jasper zegt: ik heb dorst, ik heb dorst, ik heb dorst, ik heb dorst.

We staan met zijn allen in een rijtje, een soort file...., te wachten totdat de oprit vrij is om op te rijden.

Graaien in je tas op de bestuurdersstoel, op zoek naar appels, croissantjes en/of iets te drinken, wanhopig op zoek naar materiaal om de herrie op de achterbank te laten stoppen.

Ondertussen zie je de rij voor je optrekken en je anticipeert hierop door ook te gaan rijden, alleen doet de voorganger niet mee, een klap en de kofferbak van mijn voorganger springt open, hij schuift door de klap ook iets op naar voren en raakt de bumper van zijn voorganger.
Drie auto's beschadigd door het zoeken naar etenswaren!

Om de een of andere reden is het stil op de achterbank na mijn hartgrondig Sh** en is Jasper opeens reuze behulpzaam in het aanwijzen van alles wat kapot is aan de auto's.

Tim halen van school gaat niet meer lukken, qua tijd, dus moeten de hulptroepen worden ingeschakeld. PS is natuurlijk niet bereikbaar dus wordt een moeder van een klasgenoot gebeld om dit te regelen.

De radiator van mijn auto laat al haar (of zijn?) water lopen en dus werkt de airco in de auto niet meer. Ik zie Eva rood aanlopen en langzaam maar zeker wordt ze wat zweterig. Jasper heeft nog steeds dorst en raakt in paniek als ik vertel dat we even moeten wachten op de politie...
Anderhalf uur wachten op de politie die het schadeformulier moet invullen. Als je een groene doorslag krijgt is het goed (niet jouw schuld). Als je een roze exemplaar krijgt is het niet goed. Ik krijg natuurlijk de roze en frommel het gauw in mijn tas (bij de appels en de flesjes water). Rustig blijven, rustig blijven, rustig blijven, vertel ik mezelf. Als het 40 graden + is, kun je niet buiten wachten. De mevrouw van de voorste auto laat ons wachten in haar auto en is ongelooflijk aardig en weet Jasper weer op te monteren. Lijdzaam vertelt ze wat haar plannen waren die middag en heeft iets bewonderenswaardig berustend over het feit dat haar middag er nu wat anders uit gaat zien.

Als de politie klaar is met de formulieren, laten we de auto staan en stappen we snel in een taxi op weg naar huis.

Later die middag terug naar de plaats delict, om de auto weg te laten slepen. Je moet een formulier ondertekenen opgesteld in het Arabisch (wat nog erg lastig is te begrijpen...) en daar gaat de auto.....

Dan begint het circus, de garage neemt contact op met de verzekering. De contactpersoon klinkt zorgelijk als hij de verteld over zijn diagnose. Bumber vervangen, motorkap vervangen, intern (!!!) onderzoek naar caburateur en radiator...

Afijn, zondag horen we meer over de schade, wanneer klaar en de visie van de verzekeringsmaatschappij.Vandaag dus met de taxi naar de parkeergarage van Peter's werk. Autosleutels ontfutseld en rijden maar om iedereen vandaag ook weer van school te halen.

P.S had tijdens het overhandigen van zijn autosleutels wel een soort indringende blik....!

(door J.v.K)