Sinds half december 2007 bezoekt Jasper "Al Noor" een school voor speciaal onderwijs in Dubai. Hij leek op zijn gemak en hij was blij dat hij na 6 weken wachten ook naar school kon.
Naarmate de tijd vorderde werden wij minder enthousiast over de school en dan vooral over de sfeer, communicatie met ouders en het oerwoud aan regels.
Gemiddels drie keer in de week werd Jasper's tafeltje verschoven omdat er nieuwe inzichten waren of omdat er een nieuw kindje was. Iedere dag was voor hem een verrassing waar hij nu weer zijn tas moest neerzetten. Het zwembad was al maanden dicht omdat er een technisch probleem was, vervoer met de bus duurt 2,5 uur naar huis dus dat was ook geen optie. Wanneer Jasper wat later was moest Peter een "te laat briefje" halen bij de boekhouder enzovoort enzovoort. Peter heeft op verschillende momenten bij de juf aangegeven dat hij hier niet zo blij mee was. Na drie moeizame gesprekken tussen Peter en de dienstdoende juf om 08.00 uur 's ochtends werd de juf vervangen maar het slechte gevoel bleef.....
De juf was op enig moment erg blij dat ze kon vertellen dat Jasper helemaal alleen naar toilet kon, wij zeiden maar niet dat hij dat al deed toen hij drie jaar was....
Voordat hij mee kon doen aan de normale gymlessen moest er eerst een recente doktersverklaring komen dat hij hier geschikt voor was....
Jasper was vooral druk met het helpen van de juf met het duwen van klasgenoten in een rolstoel naar de gymzaal, het opruimen van de bordjes en de rommel na de lunch. Ook was hij de aangewezen persoon om de niet-communicerende kinderen met leuke spelletjes bezig te houden in de klas. Vond hij allemaal wel leuk maar wij vonden dat er wat weinig tijd en aandacht was voor zijn verdere ontwikkeling. Jasper vond de kooklessen in Terneuzen altijd erg leuk maar koken was hier alleen voor meisjes van 14 jaar en ouder....
Jasper klaagde over harentrekkende andere kinderen, had spannende verhalen over kinderen die vastgebonden werden of dat er gedreigd werd met tape om mondjes dicht te plakken. Toen wij de juf hier naar vroegen ontkende ze dit natuurlijk in alle toonaarden.
Aldus, op zoek naar een andere school. Jasper stond al sinds augustus 2007 op de wachtlijst voor het Dubai Center for Special Needs, dus die nog maar even gebeld. En zowaar werd hij een week later uitgenodigd voor een toelatingstest en een kennismaking. Deze school hadden we bezocht tijdens onze preview trip in mei maar ze hebben een gigantische wachtlijst.
De week daarna al kwam de uitslag, hij mag komen en als hij wil per direct!
Vandaag is Jasper dan ook begonnen. Eerst weer een nieuw uniform aanschaffen. DCS (Dubai Center for Special Needs) heeft een werkend zwembad, een gigantische trampoline in de gymzaal en een Nederlands sprekende Belgische logopediste!!
Ook is er een Belgische fysiotherapeute, twee Belgische leerkrachten en een Nederlandse vrijwilligster die een dag in de week komt helpen. Alle Nederlands sprekende mensen kwamen hem opzoeken in de klas de eerste dag.
Geweldig allemaal voor Jasper. Hij huppelde vandaag met een grote glimlach door de school en weet al precies wanneer en met wie hij een praatje in het Nederlands kan maken.
Morgen is de hele school uitgenodigd voor de opening en het bijwonen van de show van het eerste dolfinarium in Dubai. Tim vind dit ERG oneerlijk maar Jasper is superblij.
De sfeer is totaal anders dan bij Al Noor, je ziet dat vooral in het omgaan met de kinderen en de ouders.
Jasper voelt zich goed en wij dus ook. Nog maar een paar weken tot de zomervakantie maar nu kan hij vast wennen en weet waar hij naar toe gaat na de zomer!
Naarmate de tijd vorderde werden wij minder enthousiast over de school en dan vooral over de sfeer, communicatie met ouders en het oerwoud aan regels.
Gemiddels drie keer in de week werd Jasper's tafeltje verschoven omdat er nieuwe inzichten waren of omdat er een nieuw kindje was. Iedere dag was voor hem een verrassing waar hij nu weer zijn tas moest neerzetten. Het zwembad was al maanden dicht omdat er een technisch probleem was, vervoer met de bus duurt 2,5 uur naar huis dus dat was ook geen optie. Wanneer Jasper wat later was moest Peter een "te laat briefje" halen bij de boekhouder enzovoort enzovoort. Peter heeft op verschillende momenten bij de juf aangegeven dat hij hier niet zo blij mee was. Na drie moeizame gesprekken tussen Peter en de dienstdoende juf om 08.00 uur 's ochtends werd de juf vervangen maar het slechte gevoel bleef.....
De juf was op enig moment erg blij dat ze kon vertellen dat Jasper helemaal alleen naar toilet kon, wij zeiden maar niet dat hij dat al deed toen hij drie jaar was....
Voordat hij mee kon doen aan de normale gymlessen moest er eerst een recente doktersverklaring komen dat hij hier geschikt voor was....
Jasper was vooral druk met het helpen van de juf met het duwen van klasgenoten in een rolstoel naar de gymzaal, het opruimen van de bordjes en de rommel na de lunch. Ook was hij de aangewezen persoon om de niet-communicerende kinderen met leuke spelletjes bezig te houden in de klas. Vond hij allemaal wel leuk maar wij vonden dat er wat weinig tijd en aandacht was voor zijn verdere ontwikkeling. Jasper vond de kooklessen in Terneuzen altijd erg leuk maar koken was hier alleen voor meisjes van 14 jaar en ouder....
Jasper klaagde over harentrekkende andere kinderen, had spannende verhalen over kinderen die vastgebonden werden of dat er gedreigd werd met tape om mondjes dicht te plakken. Toen wij de juf hier naar vroegen ontkende ze dit natuurlijk in alle toonaarden.
Aldus, op zoek naar een andere school. Jasper stond al sinds augustus 2007 op de wachtlijst voor het Dubai Center for Special Needs, dus die nog maar even gebeld. En zowaar werd hij een week later uitgenodigd voor een toelatingstest en een kennismaking. Deze school hadden we bezocht tijdens onze preview trip in mei maar ze hebben een gigantische wachtlijst.
De week daarna al kwam de uitslag, hij mag komen en als hij wil per direct!
Vandaag is Jasper dan ook begonnen. Eerst weer een nieuw uniform aanschaffen. DCS (Dubai Center for Special Needs) heeft een werkend zwembad, een gigantische trampoline in de gymzaal en een Nederlands sprekende Belgische logopediste!!
Ook is er een Belgische fysiotherapeute, twee Belgische leerkrachten en een Nederlandse vrijwilligster die een dag in de week komt helpen. Alle Nederlands sprekende mensen kwamen hem opzoeken in de klas de eerste dag.
Geweldig allemaal voor Jasper. Hij huppelde vandaag met een grote glimlach door de school en weet al precies wanneer en met wie hij een praatje in het Nederlands kan maken.
Morgen is de hele school uitgenodigd voor de opening en het bijwonen van de show van het eerste dolfinarium in Dubai. Tim vind dit ERG oneerlijk maar Jasper is superblij.
De sfeer is totaal anders dan bij Al Noor, je ziet dat vooral in het omgaan met de kinderen en de ouders.
Jasper voelt zich goed en wij dus ook. Nog maar een paar weken tot de zomervakantie maar nu kan hij vast wennen en weet waar hij naar toe gaat na de zomer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten