Het begin van de Ramadan is alweer bijna twee weken oud en miljoenen moslims over de hele wereld vasten van zonsopgang tot zonsondergang. Aangezien de maankalender niet gelijk loopt met onze maanden, schuift Ramadan ieder jaar ongeveer twee weken naar voren en is dus nu in Augustus. Dat betekent lange dagen qua vasten. Ramadan is een periode van bezinning en stilstaan bij mensen die minder bedeeld zijn en het vasten dient als doel om te ervaren hoe het is om geen eten of drinken te hebben. Ook worden er deze maand door iedereen giften gedaan en worden er op grote schaal goederen ingezameld voor behoeftigen.
De dag begint met de sahoor, of het ontbijt, dat dus vóór zonsopgang moet worden genuttigd, in de praktijk nu rond een uur of vier want om 4.20 gaat de zon op. Rond zeven uur 's avonds gaat de zon onder en wordt de avondmaaltijd, iftar genaamd, genuttigd. Aangezien moslims erg op de familie gericht zijn vindt de iftar vaak plaats groepsverband. Die bijeenkomsten duren vaak tot in de vroege uurtjes en na twee weken Ramadan is het de vastende medemens aan te zien. Daarom ook mogen medewerkers tijdens de vastenmaand korter werken volgens de labor law.
Ik vind het ieder jaar weer best een indrukwekkend gebeuren. Als westerling raakt het je in beperkte mate; je mag niet in het openbaar eten, drinken of roken en dus ook niet achter je bureau of in de auto. Bedrijfsrestaurants worden over het algemeen afgeschermd of afgeplakt met plastic om vastende collega's niet teveel te sarren en roken mag alleen nog in een provisorisch getimmerde ruimte op het dak van de parkeergarage. Met een comfortabele 45 graden celsius is het in ieder geval een garantie dat mensen daar zo weinig mogelijk tijd doorbrengen. Maar goed, ik dwaal af.
Naast ons huis in Barsha ligt een stukje land braak en een week voor de Ramadan stonden daar op een dag ineens twee tenten. In de dagen erop werden palen met tl-buizen geplaatst, tapijten neergelegd en tafels en stoelen gegroepeerd. Even dachten we dat de overbuurman een verbouwing aan het plannen was en een werkkampje opzette zodat de bouwvakkers er konden overnachten, maar eigenlijk leek dat niet logisch. Op de laatsts dag voor het begin van de Ramadan stonden er plots ook borden bij met de tekst "Mohamed Rahab's Iftar buffet" en een telefoonummer. Sindsdien is er iedere avond een iftar-buffet waar iedere passant welkom is. Over het algemeen komen tuinmannen, werkmannen en taxi chauffeurs er dagelijks hun gratis avondmaaltijd halen. Zes dagen per week gedurende de hele periode biedt de buurman dit buffet aan en hij staat zelf langs de kant van de weg om mensen uit te nodigen om aan te schuiven. Voor mij is dat de echte spirit van Ramadan, daar kan toch geen Novib-kalender tegenop...
In onze eigen voorbereiding op de Ramadan hebben we het laatste weekend ervoor een ritje gemaakt naar Umm Al Quwein om in ieder geval voldoende drank in voorraad te hebben om de maand door te komen. Als ik daar nu zo over nadenk heeft dat weinig met de beoogde bezinning gedurende de Ramadan te maken, maar ja daar staat tegenover dat we die drank met vrienden en kennissen delen als ze op visite komen. Je moet toch ergens beginnen.
De dag begint met de sahoor, of het ontbijt, dat dus vóór zonsopgang moet worden genuttigd, in de praktijk nu rond een uur of vier want om 4.20 gaat de zon op. Rond zeven uur 's avonds gaat de zon onder en wordt de avondmaaltijd, iftar genaamd, genuttigd. Aangezien moslims erg op de familie gericht zijn vindt de iftar vaak plaats groepsverband. Die bijeenkomsten duren vaak tot in de vroege uurtjes en na twee weken Ramadan is het de vastende medemens aan te zien. Daarom ook mogen medewerkers tijdens de vastenmaand korter werken volgens de labor law.
Ik vind het ieder jaar weer best een indrukwekkend gebeuren. Als westerling raakt het je in beperkte mate; je mag niet in het openbaar eten, drinken of roken en dus ook niet achter je bureau of in de auto. Bedrijfsrestaurants worden over het algemeen afgeschermd of afgeplakt met plastic om vastende collega's niet teveel te sarren en roken mag alleen nog in een provisorisch getimmerde ruimte op het dak van de parkeergarage. Met een comfortabele 45 graden celsius is het in ieder geval een garantie dat mensen daar zo weinig mogelijk tijd doorbrengen. Maar goed, ik dwaal af.
Naast ons huis in Barsha ligt een stukje land braak en een week voor de Ramadan stonden daar op een dag ineens twee tenten. In de dagen erop werden palen met tl-buizen geplaatst, tapijten neergelegd en tafels en stoelen gegroepeerd. Even dachten we dat de overbuurman een verbouwing aan het plannen was en een werkkampje opzette zodat de bouwvakkers er konden overnachten, maar eigenlijk leek dat niet logisch. Op de laatsts dag voor het begin van de Ramadan stonden er plots ook borden bij met de tekst "Mohamed Rahab's Iftar buffet" en een telefoonummer. Sindsdien is er iedere avond een iftar-buffet waar iedere passant welkom is. Over het algemeen komen tuinmannen, werkmannen en taxi chauffeurs er dagelijks hun gratis avondmaaltijd halen. Zes dagen per week gedurende de hele periode biedt de buurman dit buffet aan en hij staat zelf langs de kant van de weg om mensen uit te nodigen om aan te schuiven. Voor mij is dat de echte spirit van Ramadan, daar kan toch geen Novib-kalender tegenop...
In onze eigen voorbereiding op de Ramadan hebben we het laatste weekend ervoor een ritje gemaakt naar Umm Al Quwein om in ieder geval voldoende drank in voorraad te hebben om de maand door te komen. Als ik daar nu zo over nadenk heeft dat weinig met de beoogde bezinning gedurende de Ramadan te maken, maar ja daar staat tegenover dat we die drank met vrienden en kennissen delen als ze op visite komen. Je moet toch ergens beginnen.