maandag 7 februari 2011

Druk, druk, druk...

Na bijna twee maanden van blog-armoede moet er toch weer eens geschreven worden. De vingers jeuken en het brein borrelt.  Na een witte kerst in k-k-k-koud Nederland zijn we in Dubai verhuisd om de Dog Academy meer ruimte te bieden. Ziehier ons nieuwe onderkomen. 

Barsha 2, Street 24, Villa 41










Ik heb mijn corporate carriere op ijs gezet. Misschien tijdelijk, we zien wel. Vol energie en goede moed hebben we de afgelopen weken opgeruimd, ingepakt, uitgepakt, weer opgeruimd, schilderijen opgehangen en allerhande klussen in en rond het huis gedaan. Bomen planten, straatwerk verwijderen en nog meer bomen planten. We hebben een mini-woestijn aangelegd voor de honden en het zwembad gevuld en voorzien van een heater. Ons tere gestel kan water van minder dan dertig graden niet meer aan, haha!

De Dog Academy is nu uitgebreid met de Dubai Day Care Society en het Dubai Dog Hotel. Beiden kennen al een aantal vaste gasten: Ruby; de Labradoedel, Mowgli; de beruchte schoot-Chihuahua en Peaches; de Labrador van de vrouw van de consul van Indonesie. En niet te vergeten Bella, ons eigen nieuwe foster-project.
Bella
Bella woonde bij een familie in Abu Dhabi. Maar helaas bracht ze het grootste deel van de dag in een kennel door omdat ze beet, blafte en gromde naar iedereen. Tja, een Saluki / Greyhound die niet dagelijks kan rennen is als bijvoorbeeld ikzelf zonder mijn dagelijkse glaasje wijn; niet goed! Na de Eva-test is ze goed bevonden en draait gewoon vrolijk en zonder problemen mee in het gezin. Nu komt de lastige keuze; gaat ze naar een nieuw gezinnetje of willen we haar houden. Ze heeft het potentieel om een goede trainingshond te worden. Hmm...

Gisteren moest ik Peaches ophalen voor daycare. De consul en zijn familie wonen in Jumeirah 1, vlak achter de Dubai Zoo. Voor het huis staat een politiepost met 24x7 bewaking. Na mij te hebben aangemeld word ik in de salon ontvangen en vergast op thee, koekjes en chocola. De consul komt nog zelf even de hand schudden voor hij aan zijn drukke werkdag begint. De echtgenote van de consul denkt kennelijk dat ik Cesar Millan zelf ben en wil van alles weten en vertelt me ook de laatste roddels over haar personeel. De driver doet het met de cook en de meesten vinden honden "haram", dus ze willen Peaches niet aanraken of in de buurt hebben. Ook de consul is niet dol op de hond en heeft haar een pak rammel verkocht nadat ze een plant had kapotgemaakt in de tuin. Peeches mag dan ook niet in het huis komen en verblijft de hele dag in een gedeelte van de tuin. Leuk voor een Labrador van tien maanden. Alle hoop is op ons gevestigd om Peaches om te toveren in een rustige schoothond. Hoe lang duurt dat? Als ik uiteindelijk na een uur met Peaches vertrek zwaait het voltallige personeel ons uit; tot vanmiddag!

Mowgli

Ruby onder douche
Kortom het is druk, druk,druk en dan werk ik nog niet eens. Je zou er haast aan kunnen wennen, zo'n leven. T'ís hier wel geen Frankrijk en het geloof hangt een andere God aan, maar voorlopig is het nog uit te houden...