Je kent het wel, je wordt wakker en denkt; ik moet naar de kapper! Het zit niet meer lekker, het irriteert je en je hebt het gevoel dat er minstens een ons wax nodig is om de boel een beetje te modelleren...kortom; actie en het moet vandaag gebeuren! In Nederland is het altijd een heel gedoe om dan net op dié dag nog een afpraak te krijgen. Kappers weten graag van tevoren wie er komen, zodat ze (denk ik) niet teveel koffie in huis halen &/of de stagiair al dan niet hoeven te bestellen. En op zaterdagmiddag, althans in de provincie waar we woonachtig waren, ging de tent om twee uur 's middags dicht.
In Dubai bevalt het me prima, kwa kappers. Wanneer je maar wilt kun je terecht; zaterdagavond om halft tien, vrijdagmorgen om half tien? Prima, de kapper is hier altijd open. Mijn kapper heet Barré en zit in de Town Centre op 3 minuten fietsen van huis. Je kunt ook met de auto, dan duurt het 8 minuten, want parkeren. bij Barré kennen ze geen afspraken, je loopt er gewoon binnen en bent vrijwel altijd meteen aan de beurt. Twee keer heb ik vijf minuten moeten wachten, dat is lang voor hun doen. De zaak is niet groot; een rechthoekig halletje met receptie van tweëenhalf bij vier meter, daarachter een ronde knipzaal met acht stoelen en daarachter eenzelfde ruimte als de voorhal met 2 wasbakken en een stoel achter een matglazen ruit voor het verrichten van nagelwerkzaamheden in een meer private setting. De ronde zaal heeft en diameter van zo'n meter of vijf en is functioneel ingericht; 8 stoelen met spiegel en een nisje voor accesoires en waar je je telefoon of portemonnaie kunt parkeren. De ruimte tussen de stoelen is beperkt. Als mijn kapper mijn linkerbakkenbaard bijwerkt, kan zijn collega niet aan de rechterkant van het hoofd van degene naast mij knippen; daarvoor is het te krap bemeten. Maar wie de ruimte neemt of dient te geven gaat heel organisch; er gaat weinig onderling overleg aan vooraf. Vandaag heb ik overigens het plan opgevat om nog eens een foto-reportage en beschrijving te maken van diverse werkplekken in Dubai; ik denk dat de gemiddelde Arbo-adviseur in Nederland spontaan in een kramp schiet, maar daarover later meer.
De kappers zijn allemaal gestoken in een oranje poloshirt van de zaak en dragen een spijkerbroek. Ze zijn afkomstig uit Syrië, Libanon en Egypte en hanteren schaar en kam als een Japanse chef aan een teppanyaki fornuis met zijn messen jongleert; veel geknip in de lucht, getik met de schaar op de kam om deze van haren te ontdoen en doortastende en krachtige gebaren tekenen het beeld. Ondertussen wordt er meer met elkaar gesproken dan met de klanten. Mij best, ik hou sowieso niet zo van dat Frans Bromet-achtige geklets; "woon je al lang in Dubai?". Ook houden ze continue de receptie in de gaten, want als je eenmaal door één zo'n kerel bent geknipt, dan behoor je tot zijn klantenbestand en moeten de anderen van je af blijven bij binnenkomst. Ik denk dat ze op commissie basis werken, dus snelheid is een belangrijke vaardigheid. Het is overigens ook heel gewoon als klanten, terwijl ze geknipt en geschoren worden zitten te bellen. De kapper gaat onverstoorbaar door en geeft op tijd aan dat de beller van oor moet wisselen om te voorkomen dat het kapsel scheeft uitvalt.
Een slimmigheidje die ik in Nederland nog nooit hebt meegemaakt; ze wassen je haar bij binnenkomst én voor vertrek. Dit voorkomt vervelende kniphaartjes in je nek gedurende de rest van de dag of nacht. Geen rocketscience en zo gebeurt...zo'n wasbeurt duurt dan ook maar gewoon twee minuten. Even föhnen en klaar ben je. Wassen, knippen, föhnen en wassen kost 60 Dirham oftewel 12 Euro 50 en dan krijg je nog een kopje koffie ingeschonken ook. Mijn bad-hair dag; ik ben er niet bang meer voor...(door PS)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten