Een dag na onze heerlijke campertocht door regenachtig Frankrijk was het dan zover; het "honden hotel" stroomt vol. De volgende dag dienden Habibi en Kim van huis te worden gehaald met een van de diensten die we aanbieden; de "Pet-Taxi" (dat ben ik heen en weer rijdend met honden voor een schappelijk tarief..). De volgende die dag is Lucy de zwarte labrador die een paar dagen in de gewone kennel heeft verbleven voordat ze een felbegeerd plaatsje in het Hotel heeft weten te bemachtigen. Lucy is uitzinnig van vreugde en trekt me met veel geweld de "Pet-Taxi" weer in. Dezelfde middag wordt Bertha afgeleverd door haar baasjes die nu lekker een paar weken in de regen in Belgie zitten. Ook Leon's eigenaren leveren hun jonge energieke labrador, met een zucht van verlichting, af en we zijn aardig op schema. De volgende dag wordt Noodle afgeleverd, een schattig wit hondje met een enorm ego. Gino was al een weekje eerder gekomen en als ik de volgende dag eens ga tellen blijken we toch wel erg vol te zitten, een stuk of 12 tel ik er! De eerste dag is altijd een beetje onrustig, de groep moet aan elkaar en aan hun nieuwe verblijf wennen dus staat er een lange duinenmars op het programma! Het is hier nu zo'n 40 + graden dus je moet er vroeg bij zijn! Om 06.00 vertrek ik 's ochtends met een auto met zoveel mogelijk honden naar de woestijn. Kwartiertje rijden, auto opengooien en rennen maar. De honden racen vol enthousiasme door het zand, poepen en plassen in het wild, hier en daar wordt er nog een kameel of een konijn bang gemaakt en het gezelschap sjokt moe maar tevreden en met de tong door het zand terug naar de auto. Ik moet toegeven dat ik dit een heerlijk moment van de dag vindt, in de woestijn is het zo vroeg nog aangenaam, het is er heerlijk stil en de meute enthousiaste honden maakt het vroege opstaan meer dan goed!Terug naar huis en tijd voor het ontbijt. Dat is nog een heel geregel want er zijn honden met speciale dieetwensen, toevoegingen, allergieen. IEDEREEN moet zitten voor zijn bak met eten voordat het signaal "Ok, eten" wordt gegeven. Nog een paar dagen oefenen en dat snapt iedere hotel-gast wat de bedoeling is.
Buitenrennen, ballengooien, plonsen in de waterbakken, rennen door de sprinklers, graven in de zandbak; zeg maar vrij spelen in de schaduw tot 12.00 want dan wordt het echt te warm om nog buiten te zijn. Na een middagslaapje tijd voor het middagprogramma, rennen op de loopband voor de gasten met veel energie, ook spelen de verschillende groepjes graag samen. Hartnekkig wordt er door de berg stevig speelgoed geknaagd, elke dinsdag nieuwe tennisballen kopen...Af en toe even naar buiten voor een plaspauze maar het is te warm om lang buiten te zijn. Als de zon onder gaat, tijd voor een wandeling aan de lijn in de buurt. Met 12 honden moet je dat organiseren dus dat zijn meerdere begeleiders die een of meer honden lopen. Met drie kinderen en een inwonende hulp lukt het best. De buurt loopt altijd uit als we weer langskomen, het is ook wel een bijzonder gezicht in een wijk waar voornamelijk "locals" wonen. Het diner wordt geserveerd volgens dezelfde procedure als het ontbijt na een uurtje pauze (kunnen we zelf even snel eten) zwemmen! Dat is een leuk onderdeel, voor de meeste honden. Bertha had de smaak na een dag te pakken en kan niet wachten tot het weer tijd is. Vol enthousiasme duikt ze letterlijk het zwembad in (hoofd eerst en onder, ziet er wel gek uit..) en met een grote glimlach zwemt ze haar rondjes. Sommige honden gebruiken het zwembad alleen om een beetje te spetteren en te spelen, allemaal goed.
Laatste plaspauze en bedtijd, iedereen vertrekt naar zijn of haar plaatsje, bed, kussen crate (doorhalen wat niet van toepassing is) Mozart gaat weer de CD-speler in en ik kan snel een weblog schrijven na een lange dag....pfff!
(door J.v.K)
