Nee, niet hulpeloos, maar hulploos. Onze hulp is met vakantie naar Sri Lanka. Eén van de absolute voordelen van het Midden Oosten is dat het gebruikelijk is en betaalbaar om een fulltime hulp in dienst te hebben. Voor een bedrag rond de vier- á vijfhonderd Euro netto per maand ben je onder de pannen. Nou ja, je moet wel officieel als werkgever te boek staan, de hulp sponsoren (dat betekent jaarlijks een visum regelen) en zorgen voor accomodatie en meubels, maar al met al is het nog steeds betaalbaar. En je raakt er best aan gewend, zo'n persoonlijke Saartje of Tippi Wan in en rond het huis. Oh ja, volgens de arbeidswet heeft ze ook recht op vakantie en daar "genieten"we nu van. Bij locale families zie je er vaak zelfs meerdere; een maid per kind en een driver is echt niet overdreven in hun begrippen.
In landen als Maleisië, Sri Lanka, India etc is het een feit dat een fors percentage van de beroepsbevolking in het buitenland werkzaam is en slechts één keer per jaar naar huis komt. In hun eigen land zouden ze vaak de helft of nog minder verdienen en nu kunnen ze hun hele familie onderhouden en ook nog sparen of een eigen huis bouwen. In onze ogen is dat vreemd, maar voor betrokkenen is het kennelijk geen probleem. Wie zijn wij om dat te veroordelen?
Wel hebben we ervaren dat verschillende culturen verschillend met de hulp omgaan. Onze vorige buurman uit Jordanië vond dat wij de markt verpestten. We betaalden volgens hem een veel te hoog salaris en het feit dat onze hulp vaste arbeidstijden heeft en een weekend vond hij stuitend. Bij hem begon de maid te werken als de familie opstond en stopte met werken als de familie naar bed ging. Regelmatig stond de maid 's ochtends om zeven uur de Ferrari te wassen terwijl de motor warm liep en buurman al wachtende een sigaretje rookte. Oh ja, hij gaf ook aanwijzingen waar er nog beter gepoetst kon worden. Veelal willen maids na een paar jaar ervaring ook het liefst voor een westerse familie werken. Onze Jordanese buren hebben zo ook verschillende maids "versleten" in de twee jaar dat we naast elkaar woonden.
Niet alleen voor het schoonhouden, maar ook bij de opvoeding worden maids te pas en te onpas ingezet. Hordes expats kunnen niet eens meer uit eten zonder de maid mee te nemen en toen ik laatst op het Nederlandse consulaat was om een nieuw paspoort aan te vragen waren er twee wachtenden voor me die voor hun maid een visum wilden aanvragen, zodat de maid mee op vakantie naar Nederland kon. Het waren beide gezinnen met, zo te zien, één twee- of driejarig kind. Tja, quality time voor alles. Maar ja, maids zijn geen opvoeders en vaak zelf nog vrij jong. Ze houden de kinderen zoet en doen alles om de lieve vrede te bewaren met als gevolg kleine tirannen en draken als kinderen die nog net niet over de tafel rennen in het restaurant.
Ondertussen zijn we de afgelopen weken zelf aan het strijken, schoonmaken, vaatwasser uitpakken en weer inruimen, tuin sproeien enzovoorts enzovoorts. Ik moest eerlijk gezegd even denken aan welke kant van de strijkplank je ook alweer staat, maar na een paar dagen zit de routine er zo weer in en met een vioolconcert van Paganini op de achtergrond is het bijna een onstpannende ervaring. We hebben zelfs de verleiding kunnen weerstaan om niet een parttime maid via een agency te laten komen voor een noodschoonmaak, nee dit jaar hebben we alles eigenhandig waargenomen. Zo genieten we straks weer des te meer van de extra hulp en ondersteuning. Nog maar drie nachtjes slapen...;o)
In landen als Maleisië, Sri Lanka, India etc is het een feit dat een fors percentage van de beroepsbevolking in het buitenland werkzaam is en slechts één keer per jaar naar huis komt. In hun eigen land zouden ze vaak de helft of nog minder verdienen en nu kunnen ze hun hele familie onderhouden en ook nog sparen of een eigen huis bouwen. In onze ogen is dat vreemd, maar voor betrokkenen is het kennelijk geen probleem. Wie zijn wij om dat te veroordelen?
Wel hebben we ervaren dat verschillende culturen verschillend met de hulp omgaan. Onze vorige buurman uit Jordanië vond dat wij de markt verpestten. We betaalden volgens hem een veel te hoog salaris en het feit dat onze hulp vaste arbeidstijden heeft en een weekend vond hij stuitend. Bij hem begon de maid te werken als de familie opstond en stopte met werken als de familie naar bed ging. Regelmatig stond de maid 's ochtends om zeven uur de Ferrari te wassen terwijl de motor warm liep en buurman al wachtende een sigaretje rookte. Oh ja, hij gaf ook aanwijzingen waar er nog beter gepoetst kon worden. Veelal willen maids na een paar jaar ervaring ook het liefst voor een westerse familie werken. Onze Jordanese buren hebben zo ook verschillende maids "versleten" in de twee jaar dat we naast elkaar woonden.
Niet alleen voor het schoonhouden, maar ook bij de opvoeding worden maids te pas en te onpas ingezet. Hordes expats kunnen niet eens meer uit eten zonder de maid mee te nemen en toen ik laatst op het Nederlandse consulaat was om een nieuw paspoort aan te vragen waren er twee wachtenden voor me die voor hun maid een visum wilden aanvragen, zodat de maid mee op vakantie naar Nederland kon. Het waren beide gezinnen met, zo te zien, één twee- of driejarig kind. Tja, quality time voor alles. Maar ja, maids zijn geen opvoeders en vaak zelf nog vrij jong. Ze houden de kinderen zoet en doen alles om de lieve vrede te bewaren met als gevolg kleine tirannen en draken als kinderen die nog net niet over de tafel rennen in het restaurant.
Ondertussen zijn we de afgelopen weken zelf aan het strijken, schoonmaken, vaatwasser uitpakken en weer inruimen, tuin sproeien enzovoorts enzovoorts. Ik moest eerlijk gezegd even denken aan welke kant van de strijkplank je ook alweer staat, maar na een paar dagen zit de routine er zo weer in en met een vioolconcert van Paganini op de achtergrond is het bijna een onstpannende ervaring. We hebben zelfs de verleiding kunnen weerstaan om niet een parttime maid via een agency te laten komen voor een noodschoonmaak, nee dit jaar hebben we alles eigenhandig waargenomen. Zo genieten we straks weer des te meer van de extra hulp en ondersteuning. Nog maar drie nachtjes slapen...;o)
