Bij de familie Spaans thuis werd vroeger (bijna) alles zelf gemaakt; tafels, bedden, bureaus, open haarden, keukens enzovoort. Pa Spaans was van huis uit timmerman en vond het ook leuk om in de privésfeer z'n beroep uit te oefenen. Je gaf hem een foto van bijvoorbeeld een Ikea-meubel en een paar weken later stond er een heuse replica in huis. En die hoefde je geneens zelf met het beroemde inbus-sleuteltje in elkaar te zetten! Toen broer H. interieurarchitectuur ging studeren kwamen er beton-elementen bij en werd er eigen design aan toegevoegd. De uitvoering was altijd wel gebaseerd op zijn professionele omgeving en dus hufter-proof en aardbevingbestendig, oftewel zwaar. Een bureau of bed moest je al snel met minstens vier personen optillen om het te kunnen verplaatsen. Het leek wel gebouwd voor de eeuwigheid.
Pa kon goed uitvoeren, maar niet zo goed delegeren. Ikzelf was altijd meer toeschouwer dan deelnemer aan de werkzaamheden. Hij deed het liever zelf, dan wist íe dat het goed was. En ik was ook niet zo heel erg geïnteresseerd om te helpen in die tijd. Ik heb dan ook altijd gemeend dat ik niet zo handig ben. Ja, een nieuw huis een beetje verven of iets afbreken, dat lukte wel.
Maar goed, al die blootstelling aan doe-het-zelven heeft toch wel ergens toe geleid. Sinds onze verhuizing in Januari die, samenviel met mijn huidige sabbattical-periode, had ik de tijd en de gelegenheid om in plaats van uitbesteden zelf wat werkzaamheden aan te pakken. En buiten dat het best leuk is, blijk ik toch ook nog op bescheiden schaal iets te kunnen. Ik heb geboord, geschroefd, geplamuurd, kranen gerepareerd, kranen vervangen, irrigatiesystemen gerepareerd, waterpompen nieuw leven in geblazen, straatwerk gelegd en ga zo maar door...
Ook heb ik voor de Dubai Dog Academy een agility-baan gemaakt, met stokken, hoepels en een heuse "A-frame" en "dogwalk". En het functioneert nog allemaal ook! Leuk he?
Pa kon goed uitvoeren, maar niet zo goed delegeren. Ikzelf was altijd meer toeschouwer dan deelnemer aan de werkzaamheden. Hij deed het liever zelf, dan wist íe dat het goed was. En ik was ook niet zo heel erg geïnteresseerd om te helpen in die tijd. Ik heb dan ook altijd gemeend dat ik niet zo handig ben. Ja, een nieuw huis een beetje verven of iets afbreken, dat lukte wel.
Maar goed, al die blootstelling aan doe-het-zelven heeft toch wel ergens toe geleid. Sinds onze verhuizing in Januari die, samenviel met mijn huidige sabbattical-periode, had ik de tijd en de gelegenheid om in plaats van uitbesteden zelf wat werkzaamheden aan te pakken. En buiten dat het best leuk is, blijk ik toch ook nog op bescheiden schaal iets te kunnen. Ik heb geboord, geschroefd, geplamuurd, kranen gerepareerd, kranen vervangen, irrigatiesystemen gerepareerd, waterpompen nieuw leven in geblazen, straatwerk gelegd en ga zo maar door...
Ook heb ik voor de Dubai Dog Academy een agility-baan gemaakt, met stokken, hoepels en een heuse "A-frame" en "dogwalk". En het functioneert nog allemaal ook! Leuk he?
Kennelijk is er in de genen toch iets doorgegeven dat bij de één wellicht eerder dan bij de ander aan de oppervlakte komt, maar er schijnbaar toch altijd gezeten heeft. 'T is helaas te laat om pa mijn trotse bouwsels te laten zien, maar bij deze alsnog van harte bedankt voor alle inspiratie!