woensdag 6 april 2011

Hoofdprijs

"Salam Aleikum, Good Evening! Dit is Achmed van Etisalat (de grootste locale telecom provider). Wilt u in het Arabisch of Engels verder praten?"
"Ehhh, doe maar Engels, mijn Arabisch is wat roestig..."
"Congratulations! U heeft een prijs gewonnen in de loterij van Etisalat! Vijfhonderdduizend dirham maar liefst!" (honderduizend Euro).
"Nou da's mooi"
"De prijs is gevallen op het nummer van uw sim-card. U hoeft alleen uw sim-card te controleren op het nummer dat ik u geef en mij terug te bellen en dan dient u vandaag nog uw prijs ophalen in het Ansari wisselkantoor. Het nummer van uw sim-card is 2456671. Controleer het nummer en bel me terug en uw kunt uw prijs in ontvangst nemen".
"Ehhh, waarom moet ik die prijs vandaag nog ophalen? En hoe weet ik of u van Etisalat bent...u belt met een mobiel nummer?"
"Mijnheer, het is echt waar; u heeft een prijs gewonnem. Bel me nou maar terug. Controleer uw sim en bel me terug."

Tja, honderdduizend Euro is nooit weg, maar het klinkt allemaal een beetje vaag. De man spreekt niet echt goed engels en zijn argumenten blijven vaag. Ook is er een hoop achtergrondlawaai te horen tijdens het gesprek, maar dat kan een call centre omgeving zijn. Maar als Etisalat zulke prijzen weggeeft, dan hadden ze er vast een hoop ophef over gemaakt qua marketing enzo. Maar ja, ik lees ook niet iedere dag de krant, dus kan het hebben gemist. Ik check mijn sim-kaart en het nummer komt overeen.

Toch maar even de Etisalat support lijn gebeld. "Mijnheer, het is een scam. Wij hebben geen loterij en geven geen prijzen weg. Als u mij het nummer geeft van de mobiele telefoon die u gebeld heeft, dan geef ik het door aan de afdeling fraudebestrijding".
"Maar wat hebben ze te winnen aan dit verhaal? Stel dat ik er op in was gegaan?"
"Dan hadden ze u gevraagd uw telefoontegoed op te waarderen bij het betreffende geldkantoor en dat was naar hun eigen rekening gegaan. Helaas, uw hebt geen prijs gewonnen. Kan ik u verder nog ergens mee helpen. Een goedenavond verder."

Toch nog even teruggebeld. "Hee makker, je bent helemaal niet van Etisalat. Ik heb het gecheckt en die loterij bestaat helemaal niet". Na wat heen en weer gesteggel, wordt de toon alom onvriendelijker. Als ik vervolgens aangeef de politie te hebben gebeld en dat ze inmiddels genoeg tijd hebben gehad om zijn locatie na te trekken gedurende het gesprek, volgt er allen nog een hoop "*&^#@honderduizend bommen en granaten@#$%!!" en wordt de hoorn erop gegooid.

Tja, het midden oosten trekt veel verschillende types aan, zo ook bijzonder opportunistische die het met de wet en de medemens niet zo nou nemen in hun streven naar...ja, naar wat eigenlijk; een beter leven, snelle rijkdom, geluk?

Helaas, geen vijfhonderdduizend dirham. Maar ja, de zon schijnt, het is lekker warm en ik heb een wit wijntje binnen handbereik. Wat heb je nog meer nodig om gelukkig te zijn...