Burj Khalifa

Door recent bezoek uit NL hadden we weer eens de gelegenheid onze stad als toerist te bekijken en het was hoog tijd voor een bezoekje aan de Burj Khalifa; het hoogste gebouw ter wereld. Haha; hoog tijd...hoogste gebouw; leuk gevonden nietwaar?

Tickets kun je vooraf online boeken en op zaterdag om drie uur hadden we gereserveerd. Het was de hele dag redelijk weer geweest, maar 's middags begon de lucht te betrekken en stak er een lekkere zanderige wind op. Om bij de Burj te komen moet je je auto parkeren in de Dubai Mall en dan de ingang van de toren proberen te vinden. Als je uit de parkeergarage komt staan er machines die een ticket uitspugen waarop staat waar je staat geparkeerd, in ons geval Fashion Parking, level 7, hotel. Handig, maar het geeft meteen aan dat die parkeergarage best groot en dus onoverzichtelijk is. Maar na twee keer vragen en een stukje lopen komen we bij "at the top", de Burje ervaring bij uitstek. Tickets checken, tassen controleren, bagae door de scan en we zijn klaar om op te stijgen. De lift gaat met 10 meter per seconde omhoog en het viewing deck is op de 124e verdieping, dus wat zal het zijn zo'n 400-450 meter boven de grond. In totaal meet de Burj 828 meter. 

Met telescopen kun je rondkijken en je kunt dan live kijken of gefilmde nachtbeelden van dat gebied bekijken. Je kunt zelfs historische beelden zien, die bestaan vooral uit zand...

 

Ondanks het mindere zicht is het toch een leuke ervaring die we afsluiten met een maaltijd aan de voet van de Burj met uizicht op de waterpartij. En gigantische fontein geeft iedere 20 minuten en water- en lichtshow op muziek. Nummers varierend van Whitney Houston tot lokaal arabisch en klassiek. Met een lekker Libanees biertje in de hand en een gebakken kebbeh op je bord is het best leuk om toerist te zijn! Met dank aan M. en N. S. uit 's G. voor hun bezoek aan Dubai.

Ik kom uit een uitstekend milieu...

zei Loes Luca in de welbekende spotjes voor een energiebedrijf. Bij Dubai denkt iedereen natuurlijk aan verspilling en verkwisting, maar ook in Dubai denken we meer en meer aan het milieu. Zonne-energie, spaarlampen, recyclen; het staat in de belangstelling en er wordt steeds meer aandacht aan besteed.

Onlangs bezocht ik de plaatselijke wasstraat voor auto's, wat altijd weer een belevenis op zich is. Je kunt kiezen uit manual wash en automatic. Bij automatice ga je door een wasstraat zoals we in NL kennen. De manual wash houdt in dat een mannetje met een hogesdrukspuit en spons de auto onder handen neemt. Je auto wordt op een brug gereden en zelfs de onderkant en het motorcompartiment krijgen een grote beurt. Hoewel je na de automatic wash door een grote blower heen rijd om de auto droog te blazen, wordt na beide programma's de auto door drie of vier medewerkers met de hand helemaal afgedroogd en gestofzuigd. Als je wilt worden de banden met een shine ingesmeerd en leggen ze papieren mat bij de bestuurder, zodat je schoon wegrijdt.

 

Ook hier wordt groen gedacht; het water wordt gerecycled en de lichtmasten rondom het benzinestation lopen op zonnestroom. Er is vast nog meer winst voor het milieu te boeken, maar het begin is er. Als we nu ook nog de het gemiddelde aantal cylinders van auto's en de motorinhoud van respectievelijk 6 cylinders en 4 liter wat kunnen reduceren tot een meer normaal niveau worden we voor je het weet koploper op het gebied van milieu. Wat in Dubai willen we natuurlijk wel de beste blijven!

Clean Touareg for sale

Door omstandigheden was ons wagenpark uitgedijd tot Dubaise proporties. Een niet te missen koopje hier en een jeugddroom daar en voor je het weet staat de carport vol met vier auto's. Ja, ik weet het; een belachelijk aantal en dus is het tijd voor actie.

De evaluatie door de dealer valt alleen in zijn voordeel uit en dus besluit ik om twee auto's op Dubizzle te zetten. Dubizzle is zeg maar Marktplaats.nl in Dubai en omstreken. Na een account te hebben aangemaakt, plaats ik de advertenties, waaronder "Clean Touareg for sale". Er wordt hier altijd gesproken over cleane auto's en dat slaat zowel op schoon alsook op netjes, dealer onderhouden en schadevrij.
Als ik op send druk om de advertentie te plaatsen, gaat de telefoon..."u heeft een auto te koop? Is 'ie er nog?" En de telefoon blijft gaan. Van types die klinken als louche handelaren die je via de telefoon proberen de auto aan hen te verkopen tegen een zacht prijsje tot aan serieus geinteresseerden.

Uiteindelijk verkoop ik de auto aan iemand uit Kazachstan die speciaal naar Dubai is gekomen om een aantal auto's te kopen voor zichzelf en familie om die vervolgens te exporteren. Kennelijk zijn auto's hier veel voordeliger en doen veel Russen dit. Als de deal is gesloten moeten we samen naar de Road and Transport Authority (RTA) om de auto van eigenaar te doen wisselen. Dat is allemaal eenvoudig, maar efficient geregeld; koper en verkoper moeten beiden fysiek aanwezig zijn, dus je kunt niet makkelijk een auto ontvreemden. Verzekering voor export en speciale nummerborden die je slechts twee weken mag gebruiken worden ter plekke aangemaakt. De originele nummerborden moeten uiteraard worden ingeleverd. Tegen betaling van twee euro worden de nieuwe nummers ook nog voor je gemonteerd. De auto kan vervolgens pas worden overgeschreven als ik ook mijn nog openstaande bekeuringen ter plekke betaal. Het zijn er gelukkig maar twee; parkeren zonder kaartje te kopen en rechtsaf slaan waar het niet mag. Total kosten veertig euro. Voor die laatste overtreding krijg ik ook twee "black points" en moet ik een verklaring ondertekenen dat ik het accepteer en niet nogmaals de fout in zal gaan.

Als alle formaliteiten zijn afgehandeld gaat mijn nieuwe Kazachstaanse vriend de auto afgeven voor transport. Het duurt twee weken voor de auto via Irak ter plekke aan zal komen en hij moet nog beschermende doeken voor het interieur aanschaffen om de auto tegen de zon te beschermen. In de Mall of the Emirates nemen we afscheid; hij spoedt zich naar de Carrefour en ik naar de bank. De auto is cash afgerekend en ik loop niet graag met die stapel geld rond. Gelukkig kun je hier bij de geldautomaat omgekeerd pinnen, oftewel je geld terugstopen in de muur.

Na drie dagen zijn beide auto's verkocht en kunnen de advertenties gecancelled op Dubizzle. De Jaguar blijft in Dubai en verhuist naar de Palm Jumeirah. Het was een interessant en leuke ervaring, eens kijken wat we verder nog kunnen verkopen...

Buurtonderzoek in Barsha

Na een paar weken druk aanpakken na de verhuizing is het tijd voor een andere versnelling en een kijkje in de buurt: hoe wonen de mensen hier, is er nog wat te beleven of te doen? Dat er verschillende moskeëen in de buurt zijn hadden we al ervaren. 's Ochtends rond zessen beginnen de imams hun werkdag met een fris ochtendgebed. Naar schatting hoor ik drie a vier imams tegelijkertijd. Ik krijg niet de indruk dat de liturgie vantevoren wordt afgestemd, want ze beginnen allemaal met een ander gebed. Dat levert een interessant kakafonie van geluid op...vijf keer per dag en zeven dagen per week ;o)

Dus worden deze vrijdagochtend de hollandse fietsen afgestoft, banden waar nodig opgepompt en gaat de kolonne Spaans & van Kesteren van start. Naast de hoofdweg waaraan we wonen zijn er zijstraten die weliswaar zijn geasfalteerd, maar niet voorzien van afwatering, goten en stoepranden, wat een soort slordige B-wegen oplevert. Tussen de huizen en nog braakliggende stukken grond zijn vaak brandgangen(?) met zacht zand als bodembedekking. Die zijn minder geschikt om te fietsen zo blijkt al snel...

Om de hoek vlak vinden we moskee nummer 1. Naast een moskee zijn altijd wat winkeltjes en hier zijn een klein supermarktje (formaat schoenendoos maar van alles te koop van Monopoly tot en met chips), een restaurantje (met thuisbezorgbrommer!) en een dameskapsalon gevestigd.

Even verderop ligt het park dat Eva en Jasper regelmatig bezoeken. Het is park nummer 2 volgens het nieuwbouwbord dat er nog steeds staat. Aangezien de Emirati's in rap tempo net als de Amerikanen te dik worden, heeft de overheid opdracht gegeven om parken aan te leggen. In die parken zijn tennisbanen, een basketbalveldje, een jogparcours met fitnessapparaten erlangs en een speeltuin. Verder veel palmen, gras en groen en natuurlijk veilig omheind een voorzien van bewaking. In Barsha zijn vier van dergelijke parken aangelegd en vooral 's avonds wordt er behoorlijk gebruik van gemaakt.

Na nog een moskee of vijf te hebben gespot, belanden we uiteindelijk in het "hoofdpark", waar ook een meert met fonteinen is aangelegd, alsook een skatebaan en een soort fietsenstalling. Een rondje joogen is precies 1500 meter zo kunnen we lezen. De jogbaan is voorzien van een rode verende bekleding. Het lijkt wel een soort rubber en loopt heerlijk. Vandaag hebben diverse families kleden, stoelen, kussens en koelboxen met eten en drinken meegenomen naar het park. Indien mogelijk zoekt iedereen een plekje in de schaduw want het is alweer best warm. Het zijn vandaag vooral de huishoudsters die beweging krijgen; kinderen achterna rennen en de hele santenkraam het park in en uit sjouwen...maar ja, je moet ergens beginnen.

Na een ontspannen ochtend duiken we lekker ons zwembadje in. Vanavond is het "all-you-can-eat" take-away bestellen geblazen. We hebben weer zoveel bewogen...

Rondleiding Barsha

Een kijkje in het nieuwe huis...vooraanzicht vanuit voortuin met zwembad "model badkuip" en "woestijn". Binnen een flinke hal, twee hondenkamers, keuken en woonkamer. Boven de speelhal en onze personeelsvertrekken.

Druk, druk, druk...

Na bijna twee maanden van blog-armoede moet er toch weer eens geschreven worden. De vingers jeuken en het brein borrelt.  Na een witte kerst in k-k-k-koud Nederland zijn we in Dubai verhuisd om de Dog Academy meer ruimte te bieden. Ziehier ons nieuwe onderkomen. 

Barsha 2, Street 24, Villa 41

Ik heb mijn corporate carriere op ijs gezet. Misschien tijdelijk, we zien wel. Vol energie en goede moed hebben we de afgelopen weken opgeruimd, ingepakt, uitgepakt, weer opgeruimd, schilderijen opgehangen en allerhande klussen in en rond het huis gedaan. Bomen planten, straatwerk verwijderen en nog meer bomen planten. We hebben een mini-woestijn aangelegd voor de honden en het zwembad gevuld en voorzien van een heater. Ons tere gestel kan water van minder dan dertig graden niet meer aan, haha!

De Dog Academy is nu uitgebreid met de Dubai Day Care Society en het Dubai Dog Hotel. Beiden kennen al een aantal vaste gasten: Ruby; de Labradoedel, Mowgli; de beruchte schoot-Chihuahua en Peaches; de Labrador van de vrouw van de consul van Indonesie. En niet te vergeten Bella, ons eigen nieuwe foster-project.

Bella

Bella woonde bij een familie in Abu Dhabi. Maar helaas bracht ze het grootste deel van de dag in een kennel door omdat ze beet, blafte en gromde naar iedereen. Tja, een Saluki / Greyhound die niet dagelijks kan rennen is als bijvoorbeeld ikzelf zonder mijn dagelijkse glaasje wijn; niet goed! Na de Eva-test is ze goed bevonden en draait gewoon vrolijk en zonder problemen mee in het gezin. Nu komt de lastige keuze; gaat ze naar een nieuw gezinnetje of willen we haar houden. Ze heeft het potentieel om een goede trainingshond te worden. Hmm...

Gisteren moest ik Peaches ophalen voor daycare. De consul en zijn familie wonen in Jumeirah 1, vlak achter de Dubai Zoo. Voor het huis staat een politiepost met 24x7 bewaking. Na mij te hebben aangemeld word ik in de salon ontvangen en vergast op thee, koekjes en chocola. De consul komt nog zelf even de hand schudden voor hij aan zijn drukke werkdag begint. De echtgenote van de consul denkt kennelijk dat ik Cesar Millan zelf ben en wil van alles weten en vertelt me ook de laatste roddels over haar personeel. De driver doet het met de cook en de meesten vinden honden "haram", dus ze willen Peaches niet aanraken of in de buurt hebben. Ook de consul is niet dol op de hond en heeft haar een pak rammel verkocht nadat ze een plant had kapotgemaakt in de tuin. Peeches mag dan ook niet in het huis komen en verblijft de hele dag in een gedeelte van de tuin. Leuk voor een Labrador van tien maanden. Alle hoop is op ons gevestigd om Peaches om te toveren in een rustige schoothond. Hoe lang duurt dat? Als ik uiteindelijk na een uur met Peaches vertrek zwaait het voltallige personeel ons uit; tot vanmiddag!

Mowgli

Ruby onder douche

Kortom het is druk, druk,druk en dan werk ik nog niet eens. Je zou er haast aan kunnen wennen, zo'n leven. T'ís hier wel geen Frankrijk en het geloof hangt een andere God aan, maar voorlopig is het nog uit te houden...