oftewel RAKIA. Ik heb pas door wat het thema van de avond is als ik te laat de grote zaal in het Shangri La hotel betreedt. Op uitnodiging van een recruitment / headhuntersbureau ben ik hier naar toegegaan; gratis natuurlijk! Ik ben te laat omdat Dubai weer aardig druk begint te worden en de avondspits op de Sheikh Zayed Road beduidend meer vertraging opleverde dan ik had geanticipeerd. Zeven banen en dan nog stapvoets rijden. En mijn "slimme" sluiproute langs het Safa park werkte ook niet; die leverde me een boete op voor afslaan waar het niet mocht. 't Was in ieder geval een vriendelijk aangeboden bon; "Hello my friend! How are you? You make mistake...I am sorry but I have to give you a fine. Sorry, sorry, sorry! Have a wonderful evening!".
Ik ben gelukkig niet de enige die vertraagd was. Zo begint uiteindelijk de avond niet om zeven uur, maar kwart over acht. Presentatie gevold door diner, leest de uitnodiging. Het openingswoord van de voorziteer van de RAK CEO vereniging is langdradig en nauwelijks te verstaan. Een beloofd filmpje met de highlights van Ras al Khaimah wordt na vijf instartpogingen zonder geluid maar afgelast. Dan speecht de voorzitter van de kamer van koophandel, of zoiets. Ras al Khaimah is het meest noordelijk gelegen emiraat op een uur rijden van Dubai en daarom "strategisch centraal gelegen". Wij zouden waarschijnlijk zeggen "uithoek". Ze hebben een vliegveld (zo!) en hij laat mooie artist impressions zien van imposant projecten; de fraaie woonwijk aan zee Al Hamra, een mega-conferentiecentrum, een palm-achtige eiland a la Dubai en andere spectaculaire beelden strelen het oog. Ik geloof dat er ook daadwerkelijk een of twee projecten worden gebouwd, de rest lijkt toekomstmuziek. Vervolgens zijn er twee CEO's van bedrijven die vertellen waarom ze in RAK gevestigd zijn...een glasfabriek en RAK ceramics. weer drie kwartier voorbij. Ondertussen staat het buffet verder te garen.
Op enig moment betreden een paar locals de zaal. Het blijkt te gaan om highness Sheikh (sorry, niet te verstaan) van RAK die een paar oorkondes uit komt delen en nieuwe leden welkom heet. Fluks daarna verlaat hij met z'n gevolg, waaronder een paar beveiligers, de zaal weer. En het buffet moet nog even wachten...
Een paar weken geleden was ik met echtgenote J in RAK. Ze had daar een prive-les van een hondje uit de plaatselijke shelter. Tijdens die les heb ik het centrum van RAK en de visafslag bezocht. Vervolgens viel ik spontaan in slaap, zo bruisend is RAK. Nee, dat is niet aardig; het is authentiek en "laid-back". Maar zelfs echtgenote J zag geen been in een dependance van de Dubai Dog Academy in RAK. "Te kleine markt", was haar oordeel. Maar ja, volgens de Investment Authority club en de circa tweehonderd aanwezige gasten op het gala-diner zit ze er volkomen naast. RAK gaat een bloeiende toekomst tegemoet. En het buffet? Dat was uiteindelijk een beetje zoals de speeches; lauw en een beetje smakeloos.
donderdag 16 december 2010
zondag 12 december 2010
Uitbreiden
De Dubai Dog Academy loopt als een trein; na de succesvolle reintegratie en herplaatsing van Bailey's hebben we nu doordeweeks chihuahua Mowgli in de dagopvang. Ook is de komende dagen Kim op bezoek; een witte herder-en-nog-wat-mix. Kim is buitengewoon schuw en dwaalt als een wit spook door het huis. Kim is ook een K9 klant die eerst weer wat manieren moet leren voordat zij kan worden herplaatst. En zo heeft K9 al een wachtlijst voor ons opgesteld van andere behoeftige honden. Daarnaast is er de groepstraining en prive-training die via mond-op-mond reclame floreert.
Dus zijn we aan het kijken of we "De Zaak" kunnen uitbreiden. Aangezien ook ons huidige huurcontract binnenkort afloopt zijn we ons aan het orienteren op een andere locatie om zo wonen en werken te kunnen combineren. Na drie jaar compound-wonen durven we de stap wel aan naar een gewone woonwijk en een straat. Het liefst willen we naar de wijk Al Barsha waar vooral villa's staan met meestal een aardig stukje grond eromheen; ideaal voor de honden-activiteiten. Vaak ook vind je dan een extra gebouwtje of extra kamers buiten het huis waar weer bijvoorbeeld dagopvang of kennelservice kunnen gaan aanbieden.
In Barsha wonen veelal locals; iedere Emirati krijgt van de overheid een stuk grond om te bebouwen en iedereen bouwt daar vervolgens op wat hij / zij leuk vindt. Barsha is een mix van stijlen van sobere rechttoe-rechtaan villa's tot paleizen die in de Efteling niet zouden misstaan. Een stuk grond wil nog niet zeggen dat er ook een weg is en veelal moet je via een zand- of grindweg je lapje grond en huis zien te bereiken. Met de chaos die er altijd heerst in huize Spaansenvankesteren voelt dat wel goed ;o)
Gisteren hebben we een interessant pand bezocht in Barsha 2. Dit huis is gelegen aan een van de doorgaande wegen en heeft een flinke eigen parkeerplaats. Naar arabisch gebruik is er in het huis geen keuken; de keuken is in een apart gebouw naast de kamer van de driver. Handig; zo heb je geen etensluchtjes in huis. Ook is er naast de voordeur nog een extra deur die direct in de woonkamer uitkomt. Het bezoek kan zo meteen opsplitsen in vrouwen en mannen en de respectievelijke afdeling betreden.
Dus het ziet er naar uit dat we wellicht binnenkort gaan uitbreiden; verhuizen, een busje aanschaffen voor de vervoersactiveiten (P's favoriete bezigheid), inpakken, uitpakken, knutselen en lekker tuinieren. De business cards zijn al klaar...nu de rest nog; spannend!
Dus zijn we aan het kijken of we "De Zaak" kunnen uitbreiden. Aangezien ook ons huidige huurcontract binnenkort afloopt zijn we ons aan het orienteren op een andere locatie om zo wonen en werken te kunnen combineren. Na drie jaar compound-wonen durven we de stap wel aan naar een gewone woonwijk en een straat. Het liefst willen we naar de wijk Al Barsha waar vooral villa's staan met meestal een aardig stukje grond eromheen; ideaal voor de honden-activiteiten. Vaak ook vind je dan een extra gebouwtje of extra kamers buiten het huis waar weer bijvoorbeeld dagopvang of kennelservice kunnen gaan aanbieden.
In Barsha wonen veelal locals; iedere Emirati krijgt van de overheid een stuk grond om te bebouwen en iedereen bouwt daar vervolgens op wat hij / zij leuk vindt. Barsha is een mix van stijlen van sobere rechttoe-rechtaan villa's tot paleizen die in de Efteling niet zouden misstaan. Een stuk grond wil nog niet zeggen dat er ook een weg is en veelal moet je via een zand- of grindweg je lapje grond en huis zien te bereiken. Met de chaos die er altijd heerst in huize Spaansenvankesteren voelt dat wel goed ;o)
Gisteren hebben we een interessant pand bezocht in Barsha 2. Dit huis is gelegen aan een van de doorgaande wegen en heeft een flinke eigen parkeerplaats. Naar arabisch gebruik is er in het huis geen keuken; de keuken is in een apart gebouw naast de kamer van de driver. Handig; zo heb je geen etensluchtjes in huis. Ook is er naast de voordeur nog een extra deur die direct in de woonkamer uitkomt. Het bezoek kan zo meteen opsplitsen in vrouwen en mannen en de respectievelijke afdeling betreden.
Dus het ziet er naar uit dat we wellicht binnenkort gaan uitbreiden; verhuizen, een busje aanschaffen voor de vervoersactiveiten (P's favoriete bezigheid), inpakken, uitpakken, knutselen en lekker tuinieren. De business cards zijn al klaar...nu de rest nog; spannend!
woensdag 8 december 2010
Desert seizoen geopend
Dit kwam ik laatst tegen op you tube...op zoek naar een leuk parcours om eens zelf te rijden. Let op; schokkende beelden...
http://www.youtube.com/watch?v=pSwqobLE-dk
In Nederland hebben we veel last van zinloos geweld. In het Midden Oosten meer van zinloze ongelukken.
http://www.youtube.com/watch?v=pSwqobLE-dk
In Nederland hebben we veel last van zinloos geweld. In het Midden Oosten meer van zinloze ongelukken.
Een avontuur met een staartje
Zoals in "ongemak in Oman" te lezen was, hadden we recent wat tegenslag door het verlopen visum van echtgenote J en daardoor ook de kinderen. Tja, eigen schuld, maar daarom niet minder vervelend. Eenmaal terug in Dubai hebben we terstond de procedure in gang gezet om een nieuw visum aan te vragen; formulieren in laten vullen (in 't arabisch, dus hopelijk in 1 keer goed), kopieen van paspoorten, trouwcertificaat etc. Medische keuring in een kliniek die je als de bekende speld maar moet zien te vinden en zo komen steeds maximaal 1 stapje per dag verder in het proces.
Toen het tijdelijke visum daar was, bleek er echter nog een kink in de kabel; op de terugweg uit Oman was er bij de grens aan de UAE kant een stroomstoring. We hadden er verder niet bij stil gestaan en buiten een half uurtje vertraging dachten we dat alles in orde was. J en de kinderen kwamen zoals gepland op een visit-visum de Emiraten weer in. Tijdens het wachten gedurende de stroomstoring hadden we vooral opgelet of ons plaatsje in de rij niet werd ingenomen door de een of ander. Voordringen is hier nationale sport nummer twee, na paarden racen.
Nu bleek dus dat we wel een mooi stempel hadden ontvangen, maar dat de bijbehorende handelingen in de computer niet waren uitgevoerd. Met andere woorden; officieel waren we niet in Dubai, dus kunnen we ook geen visum aanvragen. Tja, een stroomstoring..."computer says no!";
http://www.youtube.com/watch?v=HcHxiw9QIfc
Ha, ha! Maar al gauw bleek de grap minder leuk. De enige manier om dit recht te zetten was om wederom terug naar de grens met Oman te rijden en daar alsnog "in te klokken". Anno 2010 is dat een logische consequentie, toch? Maar goed, we willen niet teveel relschoppen, dus maken er een lekker woensdag 's middags uitje van. Videootje mee, broodjes onderweg en lekker de grens bezoeken; anderhalf uur heen en dan ook weer weer.
Natuurlijk werd bij de grens met Hatta gezegd; "no problem!" en dat we gewoon terug moesten naar immigratie in Dubai om een en ander recht te zetten, maar daar trappen we ditmaal niet in. Uiteindelijk wordt de benodigde informatie in het systeem ingetypt en zijn we weer legaal in Dubai. Na nog een bezoekje aan de plaatselijke markt om plastic teilen te kopen voor de dogtraining, togen we weer huiswaarts in het vertrouwen op een spoedige afloop en afronding van de procedure.
Als ik dit stukje schrijf heb ik net vernomen dat voor echtgenote J alles nu weer toppie is. Helaas is er bij Tim een foutje gemaakt; het visit-visum nummer in het systeem klopt niet met zijn paspoort en anderen gegevens. Wat denk je? Ja hoor, morgen mogen we weer een ritje maken...zucht.
Toen het tijdelijke visum daar was, bleek er echter nog een kink in de kabel; op de terugweg uit Oman was er bij de grens aan de UAE kant een stroomstoring. We hadden er verder niet bij stil gestaan en buiten een half uurtje vertraging dachten we dat alles in orde was. J en de kinderen kwamen zoals gepland op een visit-visum de Emiraten weer in. Tijdens het wachten gedurende de stroomstoring hadden we vooral opgelet of ons plaatsje in de rij niet werd ingenomen door de een of ander. Voordringen is hier nationale sport nummer twee, na paarden racen.
Nu bleek dus dat we wel een mooi stempel hadden ontvangen, maar dat de bijbehorende handelingen in de computer niet waren uitgevoerd. Met andere woorden; officieel waren we niet in Dubai, dus kunnen we ook geen visum aanvragen. Tja, een stroomstoring..."computer says no!";
http://www.youtube.com/watch?v=HcHxiw9QIfc
Ha, ha! Maar al gauw bleek de grap minder leuk. De enige manier om dit recht te zetten was om wederom terug naar de grens met Oman te rijden en daar alsnog "in te klokken". Anno 2010 is dat een logische consequentie, toch? Maar goed, we willen niet teveel relschoppen, dus maken er een lekker woensdag 's middags uitje van. Videootje mee, broodjes onderweg en lekker de grens bezoeken; anderhalf uur heen en dan ook weer weer.
Natuurlijk werd bij de grens met Hatta gezegd; "no problem!" en dat we gewoon terug moesten naar immigratie in Dubai om een en ander recht te zetten, maar daar trappen we ditmaal niet in. Uiteindelijk wordt de benodigde informatie in het systeem ingetypt en zijn we weer legaal in Dubai. Na nog een bezoekje aan de plaatselijke markt om plastic teilen te kopen voor de dogtraining, togen we weer huiswaarts in het vertrouwen op een spoedige afloop en afronding van de procedure.
Als ik dit stukje schrijf heb ik net vernomen dat voor echtgenote J alles nu weer toppie is. Helaas is er bij Tim een foutje gemaakt; het visit-visum nummer in het systeem klopt niet met zijn paspoort en anderen gegevens. Wat denk je? Ja hoor, morgen mogen we weer een ritje maken...zucht.
Abonneren op:
Posts (Atom)
