Ski Dubai & Sharjah Aquarium

SKI DUBAI - Mall of the Emirates

Het is het laatste weekend voor het einde van de schoolvakantie (yes...!). Een aantal geplande uitstapjes zijn nog niet afgewerkt en staan, inshallah, dit weekend op het programma. Jasper, Tim en ik gaan dus op vrijdagmiddag naar Ski Dubai waar je kunt skieën &/of naar het Snow Park en dat laatste is onze bestemming. Met een kortingskaartje uit de "entertainer-gids" kunnen we voor samen 250 dirham oftewel ongeveer 50 Euro naar binnen. Buiten is het 40 graden celsius en binnen min 3, effe wennen!

Bij de balie krijgen we allemaal een skibroek en ski-jack, boots type "moon" en een paar sokken, alles ongeveer op maat. Kinderen beneden de 13 jaar moeten verplicht een helm dragen. Snel omkleden en dan kunnen we de sneeuw in. Wauw, dat voelt lekker fris!

In het Snow Park zijn 2 pistes waar je op banden van af kunt glijden en een soort bobsleebaan. Verder kun je sleetjes gebruiken en natuurlijk sneeuwballen gooien al is het geen echt lekkere plaksneeuw. Er is een bar van ijsblokken met versnaperingen en er staan diverse ijssculpturen voor een leuk fotomoment. Eén kant van de skibaan grenst aan de mall en bestaat grotendeels uit 2 etages ramen; dubbel glas. Zo zie je aan gene zijde mensen kijken, met elkaar kletsen, foto's maken en eten in de aangrenzende restaurants.

Voor de echte skieërs zijn er 2 behoorlijke pistes, één sleeplift en een stoeltjeslift en op de piste diverse schansen voor gevorderden en snowboard-objecten waarvan mij niet direct duidelijk is wat je ermee kunt aanvangen. Hopelijk weten snowboarders het wel...

Het hoogtepunt is een tochtje met de kabelbaan naar de top van de piste. Eerlijk is eerlijk; met de temperatuur onder nul en wanneer je op een gegeven moment de bocht om gaat en je de mall beneden je niet meer ziet; waan je je écht even in Zwitserland of Oostenrijk! Jodelahititiii! Het is stil, sneeuw zover het zicht reikt en een skihut met terrasverwarmers in de verte... En na een uurtje krijg je écht koude voeten en vingers, te gek!!

In de "berghut" drinken we een warme chocomel, we liften nog een extra rondje naar de top en sleëen nog een keer bob. Uiteindelijk verlaten we met bevroren voeten en vingers de skihal. Dit is voor herhaling vatbaar!

SHARJAH AQARIUM - Sharjah

Op Zaterdag gaan we naar het net-geopende Sharjah aquarium. Sharjah is een emiraat dat aan de noordkant aan Dubai vastgeplakt zit. Een autorit van ongeveer 40 minuten....tenminste als je de weg weet.

Sharjah zelf vinden is geen probleem, ook al zijn we er nog niet eerder geweest. Maar dan nog het aquarium, dat blijkt minder eenvoudig. We hebben verschillende plattegronden en kaarten, maar ze zijn hier niet zo sterk in straatnamen en de detaillering van de kaarten laat ook te wensen over. Volgens de website ligt het vlak aan de Corniche, een zee-arm die landinwaarts strekt. Het aquarium is pas net een paar weken open, dus helaas zijn er geen bordjes die op z'n minst een aanduiding van de juiste richting zouden kunnen geven. Net als we op het punt staan om de speurtocht op te geven is daar het verlossende bordje "Sharjah Aquarium". Het gebouw is nog maar ternouwernood af en de omgeving noch volop in aanleg. De ontwerper van de parkeerplaats was waarschijlijk geinspireerd door Gaudi en houd niet van rechte lijnen of logica, maar dat terzijde. Het goede nieuws van de relatieve onvindbaarheid is dat we niet de enige zijn...die het niet (meteen) kunnen vinden. Het is dus lekker rustig.

En het moet gezegd: het aquarium is prachtig! Het gebouw zelf, de tanks van bijzondere vorm en afmeting en de entourage zijn schitterend vormgegeven. Het lijkt een beetje op het Sea Life Center in Scheveningen, maar dan groter, mooier en nagelnieuw. Gezins-entreeprijs is 50 driham, nog geen 10 Euro. Koffervissen, roggen, schorpioenvissen en een gigantische gitaarvis; alles in een realistisch nagebootste omgeving tentoongesteld. We kijken, net als alle andere bezoekers, onze ogen uit!

Na een uur of wat zijn we mentaal verzadigd van alle indrukken en zoeken we het restaurant op voor een versnapering. Ook hier zijn de uitgebreide keuken en kaart nog in ontwikkeling, maar een broodje tonijn gaat er altijd in...

Met een blik op de zonsondergang nabij de Burj Dubai, nog altijd het hoogste gebouw ter wereld, zoeken we onze weg terug naar huis... We proberen het échte Dubai weer te geven en gelet op de vele bouwwerkzaamheden is een foto zonder wegwerkzamheden &/of opbrekingen zeldzaam.

Na inpakken komt uitpakken

Onze boedel vertrok per zeecontainer op 18 Juli uit Koewacht en kwam op 6 Augustus aan in de haven van Dubai. Na inklaring door de douane, waarbij onze container uit Nederland(!) natuurlijk gevisiteerd moest worden (kosten 100 Euro) , stond deze vervolgens op een zonnige donderdagmorgen een week later voor de deur. Uitpakken maar weer. De omstandigheden; lekker zonnig en om 9.30 's morgens al zo'n 39 graden celsius. De crew; 3 mannen van Team Allied en wijzelf. Als de container opengaat is het even of er een hoogoven wordt geopend...een warme walm komt uit de gloeiende stalen opslagplaats.

De verhuizers kijken wat beteuterd om zich heen als ze zien dat het huis al gemeubileerd is en vragen vervolgens waar alle spullen dan heen moeten? Goede vraag; "zet maar in de tuin en verder zoveel mogelijk verspreiden". Binnen een uur is de container met zo'n 20 kuub weer leeg. Sneller uitgeladen dan ingepakt. Nadat ze de pedalen nog achterstevoren en binnestebuiten op de fietsen hebben gemonteerd vertrekken de mannen. Met z'n drieëen hebben ze zo'n 6 liter water verbuikt en het zweet loopt hen & ons allemaal over het gezicht.

Het inderhaast aangeschafte schuurtje van 4 m2 van de Carrefour in krasvast en slagvast plastic met dubbele openslaande deuren komt helaas pas overmorgen, dus dat blijft nog even improviseren.

Na 3 dagen ruimen, verplaatsen, sorteren, schilderijen ophangen en weer verplaatsen is het zover: alle dozen zijn uitgepakt en alle verpakkingsmaterialen afgevoerd. De portretten van de familie dynastie hebben opnieuw een plek gevonden in het trappenhuis en alle kasten en de nieuwe schuur zitten tjokvol.

Wel bizar dat een paar spullen het huis ineens een ziel lijken te geven. Zoals het tapijt dat we in 1995 zo'n 2 weken door Marokko hebben meegezeuld. Het kleed nam 70% van mijn rugzak in beslag en mijn korte broeken en t-shirts zaten eromheen gestouwd. Met de rugzakken achterin ons gehuurde Renaultje 4 en op zoek naar "Ali in de woestijn - bij de derde steen rechtsaf", werden we aangehouden door een politieduo die ons gebruikten om een lift naar het volgende dorp af te dwingen. Ze hadden nog nooit van Ali gehoord maar werden graag afgezet bij het politieburo in Zagora. De derde steen bleek overigens een paar honder meter voorbij de opstapplaats van de agenten te liggen... Ali hebben we ook nog gevonden en we zijn door hem gastvrij onthaald op couscous met kamelenvlees en zand en hebben er onder tapijten een ijskoude nacht in de woestijn doorgebracht.

Gisteren als laatste de geluidsinstallatie neergezet en de cd's uitgepakt. Vijftien jaar en meer eigen en gezamenlijke muziekgeschiedenis passeert de revu; van Abba & de Stones tot Fado en de sprookjes van Grimm. Bij de eerste klanken van welke muziek dan ook begint Eva te swingen, misschien is er eindelijk iemand muzikaal in de familie. We zijn thuis...

We zijn weer thuis(loos)...

In Juli zijn we voor 't eerst weer terug naar Nederland geweest; op werkvakantie. Vakantie want één doel was familie en vrienden ontmoeten, werk want ons huis in Koewacht is verkocht en moest worden ontruimd voor de overdracht aan de nieuwe eigenaren. Villa Mathilda gaat een nieuwe periode tegemoet...en wij sluiten een hoofdstuk af. Al hebben we niet lang in Koewacht gewoond; Zeeuws Vlaanderen, het dorp en de mensen hebben een blijvende indruk achtergelaten en we zullen ons voor altijd verbonden voelen.

Een werkvakantie dus; en 't was nog hard werken ook! Hoewel we vorig jaar voor ons vertrek al veel hadden opgeruimd, inmiddels hebben we in Dubai veel aangeschaft, dus de boedel moest drastisch verder gereduceerd.

Bij aankomst op Schiphol bleek Nederland vooral groen, fris, opgeruimd en georganiseerd en we stuurden de A4 op alsof we niet weg zijn geweest. Iedereen houdt zich netjes aan de verkeersregels en inhalers hoef je alleen aan de bestuurderszijde in de gaten te houden...wat een verademing. Bij aankomst stond er een flinke voorraad echte hollandse drop, ook dat was een prettige binnenkomer! Het is opvallend hoe snel je gewoon je weer in het dagelijkse leven stapt, alsof je not 9 maanden maar 3 weken bent weggeweest....

Tja, waar laat je zo snel 20 kuub spullen die je niet mee wilt en kunt nemen? Dus hebben we in de week voor de verhuizers kwamen spontaan een garageverkoop georganiseerd; bord op de oprit, pamflet opgehangen bij de Plus en de overtollige boedel uitgestald op de oprit en in de garage. 's Ochtends om een uur of elf ging de winkel open en laat in de middag werd de kas opgemaakt en nieuwe voorraad aangevoerd en uitgestald. De winkel was een geweldig succes! In 3 dagen zijn we nagenoeg alles kwijtgeraakt. Sommige mensen kwamen dagelijks langs en anderen hadden via via gehoord over de verkoop en onderbraken hun fietstocht om toch snel nog even langs te komen.

Toen de verhuizers eenmaal arriveerden was het ook mooi geweest; er waren geen lampen meer, geen eettafel, geen stoelen etc. Dus, om te voorkomen dat we echt letterlijk in een doos moesten overnachten hebben we laatste nachten doorgebracht in een hotelletje in Hulst. Al met al eigenlijk een niet bewust gepland, maar wel prettig proces om afscheid te nemen van het huis. De verzegelde container komt naar schatting over een week of 6 aan in Dubai waarop we het proces in omgekeerde richting mogen beleven. Rest nog de vraag; waar laten we de overige 20 kuub...?

Na ons jaarlijks terugkerende bezoek aan de Efteling met de familie T. hebben we nog een week écht vakantie genoten in Bruinisse. Op de plaatselijke havendagen hebben we touw geslagen, de kermis bezocht en bij ons favoriete restaurant de Meeuw de opening van het mosselseizoen gevierd.

Met een flinke stapel Nederlandstalige boeken, drop, hagelslag en nieuwe onderbroeken van de Hema zijn we inmiddels teruggekeerd in Dubai, voorlopig onze thuisbasis.