Weekend

Het is vrijdagochtend acht uur en stil in huis. De kinderen zijn de afgelopen week weer allemaal naar school geweest en slapen vandaag uit. Na tien weken vakantie en laat naar bed, moest iedereen weer vroeg op en aan de bak. Tim en Eva gaan nu naar Raha International School, vlak bij mijn werk. Er was nog even commotie, want ik had ze voor het verkeerde jaar opgegeven. Vorig jaar zaten ze in respectievelijk year 9 en year 1, dus leken 10 en 2 voor de hand liggend. Dat ze het in Abu Dhabi 'grade' noemen in plaats van 'year' leek me geen bezwaar. Totdat een klasgenootje van Tim uit Dubai ook bleek te verhuizen en hij bleek ingeschreven in grade 9. Dat leek ons een foutje van de ouders, maar niets bleek minder waar. Kennelijk kent het 'international baccalaureat' een twaalf en een dertien jaar systeem en dat verschil bleek hier aan de orde. Gelukkig kwamen we er nog op tijd achter. En wij maar zeggen dat de ouders van Abhay een fout maakten...sukkels. Eh, dat was ik!

Bij Raha gaan de deuren 's ochtend pas open nadat het volkslied van de UAE over het schoolplein heft geschald.  Voor iedere schoolgeldt dat als een verplichting, maar meestal gebeurt dat in de klas. Wel grappig; je word ook geacht te blijven staan uit respect voor de natie. En iedereen doet dat ook braaf. Gelukkig had Eva meteen op de eerste dag al een  vriendinnetje, Cara. Twee assertieve blonde Pippi Langkous meisjes. Ik wens meester Lee veel sterkte toe.

Ook Jasper is op z'n nieuwe school begonnen; de Future Center for Special Needs. Hij zit in groep 'senior boys' van de 'vocational' afdeling. Dat betekent meer aandacht voor praktische vaardigheden, dan lezen en schrijven. Het komt vast goed, Jasper altijd zeer geliefd op elke school. Afgelopen week is 'ie al naar de Lulu geweest om boodschappen te doen; croissants, noedels en jelly-beans. Volgende week paardrijden en zwemmen, wat wil je nog meer? Regelmatig belt hij met Jonathan, zijn beste vriend uit Dubai. Jonathan heeft in de vakantie een paar dagen bij ons  gelogeerd, samen met broer Josh. Josh en Tim kunnen het inmiddels ook goed vinden.

Vrijdagochtend dus. Echtgenote J. is met haar nieuwe wandelvriendin uit Abu Dhabi in de woestijn aan het rondstruinen. Gelet op het jaargetij,moet dat nog vroeg in de ochtend. En ik? Ik zit in mijn nieuwe 'ball chair' van ontwerper Eero Aarnio dit stukje te tikken. Heb ik altijd al gewild, zo'n stoel, kun je je lekker even in je eigen bubble terugtrekken. Nou ja, 't is er een die gemaakt is in China, maar dat mag de pret niet drukken. Oh ja, we hebben inmiddels ook gordijnen, ook nieuw. Zo zijn er weer allemaal nieuwe spullen, belevenissen, vriendjes en vriendinnetjes op ons pad gekomen. Ik ben benieuwd wat ons verder nog te wachten staat,de komende tijd.