Beestenboel

't Is een gezellige beestenboel de afgelopen weken; het is voorjaarsvakantie dus Dubai en omstreken trekt erop uit en dat betekent klandizie voor het hotel en de dagopvang. Berta is een bruine labrador. Berta's familie ging afzien in Nepal en Berta kwam daarom bij ons logeren en een beetje chillen.  De "ouders" van Boris en Bruno, twee stevige Bulldogs, gingen op vakantie en wilden hun "kinderen" verzorgd achterlaten. Ook Maddie, een jonge labradoodle, kwam een paar dagen langs. En verder waren er Mowgli (frequent flyer chihuahua), Pinga (gezellige mix) en Bailey (familie van Maltezer leeuw). Gisteren zijn kleine Gino en grote Gino gekomen. Kleine Gino is een Shitzu die helaas kampt met wat overgewicht. Hij is een schoothond die je spieren een workout geeft als je hem een tijdje op schoot hebt, oef wat een gewicht. Maar verder is hij heel lief en gemakkelijk in de omgang. Grote Gino is een fikse labrador die ook regelmatig langskomt als het baasje op reis moet. Troy, eveneens Labrador, kan zich ook verheugen op de volle aandacht van Eva. Hij is uitermate geschikt voor paardjerijden in de tuin... 

Al die makkers moeten natuurlijk wel dagelijks beweging krijgen, dus gooien we een balletje, een rubber bot, een frisbee of wat er maar voorhanden is. Sommige honden nemen weleens een duik in het zwembad of spelen graag met de tuinslang. En daarnaast wandelen we iedere dag met alle honden. In Barsha is zo'n wandelend gezelschap met negen honden een flinke bezienswaardigheid. Auto's remmen af en stoppen. Of ze draaien verderop en komen nog een keer langs rijden. Ramen gaan open en kinderen hangen eruit om de honden te bekijken. Soms vragen ouders naar het ras of vragen bevestiging; is Saluki? Kinderen blaffen om een reactie uit te lokken of volgen ons met hun fiets rondjes. Kortom, het is een gezellige boel. Vorige week vroeg een buurtgenoot of Peppi te koop was. Toen dat niet geval bleek was hij oprecht teleurgesteld.

Als het even kan gaan we echter met de auto, of tegenwoordig twee auto's, naar een stuk desert zo'n vijftien minuten rijden vanaf huis. Daar is een aantal vierkante kilometers waar ze ongestoord kunnen rennen, duin op en duin af. Er worden ook kamelen gehouden die dagelijks hun eigen rondje grazen, al dan niet met een kalf in de buurt. En voor de lekkere trek liggen er altijd genoeg kamelenkeutels voor een snelle snack. Op de terugweg van zo'n uitstapje hangen de tongen uit de mond en overstijgt het gehijg de airconditioning.

Al met al loopt het allemaal best lekker, letterlijk en figuurlijk. We zijn nog geen honden &/of baasjes kwijtgeraakt. Ik ben benieuwd hoe de zomer gaat verlopen als het meer dan veertig graden is...'t zal wel een beestenboel blijven. 

Hoofdprijs

"Salam Aleikum, Good Evening! Dit is Achmed van Etisalat (de grootste locale telecom provider). Wilt u in het Arabisch of Engels verder praten?"
"Ehhh, doe maar Engels, mijn Arabisch is wat roestig..."
"Congratulations! U heeft een prijs gewonnen in de loterij van Etisalat! Vijfhonderdduizend dirham maar liefst!" (honderduizend Euro).
"Nou da's mooi"
"De prijs is gevallen op het nummer van uw sim-card. U hoeft alleen uw sim-card te controleren op het nummer dat ik u geef en mij terug te bellen en dan dient u vandaag nog uw prijs ophalen in het Ansari wisselkantoor. Het nummer van uw sim-card is 2456671. Controleer het nummer en bel me terug en uw kunt uw prijs in ontvangst nemen".
"Ehhh, waarom moet ik die prijs vandaag nog ophalen? En hoe weet ik of u van Etisalat bent...u belt met een mobiel nummer?"
"Mijnheer, het is echt waar; u heeft een prijs gewonnem. Bel me nou maar terug. Controleer uw sim en bel me terug."

Tja, honderdduizend Euro is nooit weg, maar het klinkt allemaal een beetje vaag. De man spreekt niet echt goed engels en zijn argumenten blijven vaag. Ook is er een hoop achtergrondlawaai te horen tijdens het gesprek, maar dat kan een call centre omgeving zijn. Maar als Etisalat zulke prijzen weggeeft, dan hadden ze er vast een hoop ophef over gemaakt qua marketing enzo. Maar ja, ik lees ook niet iedere dag de krant, dus kan het hebben gemist. Ik check mijn sim-kaart en het nummer komt overeen.

Toch maar even de Etisalat support lijn gebeld. "Mijnheer, het is een scam. Wij hebben geen loterij en geven geen prijzen weg. Als u mij het nummer geeft van de mobiele telefoon die u gebeld heeft, dan geef ik het door aan de afdeling fraudebestrijding".
"Maar wat hebben ze te winnen aan dit verhaal? Stel dat ik er op in was gegaan?"
"Dan hadden ze u gevraagd uw telefoontegoed op te waarderen bij het betreffende geldkantoor en dat was naar hun eigen rekening gegaan. Helaas, uw hebt geen prijs gewonnen. Kan ik u verder nog ergens mee helpen. Een goedenavond verder."

Toch nog even teruggebeld. "Hee makker, je bent helemaal niet van Etisalat. Ik heb het gecheckt en die loterij bestaat helemaal niet". Na wat heen en weer gesteggel, wordt de toon alom onvriendelijker. Als ik vervolgens aangeef de politie te hebben gebeld en dat ze inmiddels genoeg tijd hebben gehad om zijn locatie na te trekken gedurende het gesprek, volgt er allen nog een hoop "*&^#@honderduizend bommen en granaten@#$%!!" en wordt de hoorn erop gegooid.

Tja, het midden oosten trekt veel verschillende types aan, zo ook bijzonder opportunistische die het met de wet en de medemens niet zo nou nemen in hun streven naar...ja, naar wat eigenlijk; een beter leven, snelle rijkdom, geluk?

Helaas, geen vijfhonderdduizend dirham. Maar ja, de zon schijnt, het is lekker warm en ik heb een wit wijntje binnen handbereik. Wat heb je nog meer nodig om gelukkig te zijn...