We zijn weer thuis. Althans in thuis 2. Nederland blijft altijd thuis 1 en op dit moment is Dubai thuis 2. Het leuke is dat thuis altijd als thuis voelt en je er naar uitkijkt, mensen en dingen mist enzo. Wie weet komt er nog eens een thuis 3 of 4...
Na een aantal weken Nederland is het weer leuk om in Dubai aan te komen. Het is wel inmiddels Ramadan en dus moeten we weer even wennen aan de spelregels; niet roken, eten en drinken in het openbaar tussen zonsopgang en zonsondergang om ongeveer 7 uur 's avonds. Voor ons, als niet vastenden, is dergelijk ongemak minimaal; althans leg Eva maar eens uit dat ze even moet wachten met drinken...maar als je echt meedoet is het best een opgave.
De vlucht naar Dubai verliep probleemloos; we werden gelukkig door de KLM "gematst" met de bagage, want we hadden een flink aantal kilo's overgewicht met de spliterwten, drop, een gietijzeren poffertjespan en boeken. Ook mochten we, hoewel ik inmiddels ben ge-downgraded bij de gate via de business class rij instappen dankzij een oud lidmaatschapspasje. In Dubai aangekomen kwam niet alleen de bagage fluks aanrollen, maar werden we snel door de immigratie geloodst; families krijgen in het Midden Oosten altijd en overal voorrang, een goed gebruik.
Vandaag zijn we, om een beetje met het klimaat te om te gaan, twee keer naar het zwembad gegaan om af te koelen. Het is hier nog steeds overdag 40 graden plus, maar 's avonds koelt het af naar een "aangename" 37 graden. De Ramadan heeft overigens nog voor veel onzekerheid gezorgd; gaan de scholen nu wel of niet van start op 1 September? Voor Tim is dat op een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid het geval, van Jasper weten we het nog niet zeker...de komende dagen hopen we hier duidlijkheid over te krijgen, Maar in 't kort gesproken starten overheidsscholen pas na de Ramadam midden September en particuliere scholen vanaf begin September. Enfin, we zullen zien.
Afgelopen week schreef Aaf Brandt Corstius in haar column in NRC Next dat de meestgelezen thriller dit jaar van Stieg Nillsson is; "Mannen die vrouwen haten". Ze maakte daarin korte metten met het genre van thriller en veegde de vloer aan met de plot, terwijl ik nog de 2 volgende delen moet lezen...snik. Helaas maakte juist die trilogie deel uit van het overgewicht dat we meetorsten vanuit Nederland. Ik schat dat de 3 boeken ongeveer 4,5 kilo vertegenwoordigden van het totaal. ik heb net deel 1 uitgelezen, maar heb alleen prettige uren beleefd met het lezen. Ik denk dat Aaf, wanneer haar zwangerschap verleden tijd is, nog wel eens met weemoed zal terugdenken aan de momenten waarop je uberhaupt rustig kunt lezen...
Goed het zomerreces is voorbij, dus naar verwachting zullen er weer frequentere berichten verschijnen op dit weblog. Tot binnenkort! (door PS)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten