Dagje uit; Al Ain

Op Zaterdag was het weer eens tijd om Dubai te verruilen voor een andere omgeving. Al Ain is een emiraat ten zuid-oosten van Dubai, naast Abu Dhabi. De attracties van Al Ain zijn niet gering; een berg en natuurlijke, geneeskrachtige, warme bronnen...hmm lekker warm!

't is ongeveer anderhalf uur rijden naar het emiraat van bestemming, maar met een gezellige cd vol oud-hollandse liedjes vliegt de tijd voorbij. Onderweg kopen we nog een broodje dat we enigzins besmuikt en in 't geniep tijdens het rijden verorberen...als je tijdens de Ramadan in het openbaar eet, rookt of drinkt kun je een flinke boete oplopen. Na de sandwich ontvang ik nota bene een SMS-bericht van de RTA (Road & Transport Authority). Het bericht bevat, naast mijn kenteken in het Gregoriaans, alleen arabische tekens, dus is niet te ontcijferen. Zouden we geflitst zijn met een hap kip-sandwich half uit de mond en is dit een bekeuring?

In Al Ain bezoeken we eerst het Palace Museum of National Museum. Zoals vele culturele bezienswaardigheden is het gratis toegankelijk. Het museum geeft een inkijkje in het leven aan het hof enige tijd geleden. Een verzameling gebouwen met gastenverblijven, salons, slaapkamers & keukens, allen spaarzaam maar functioneel gemeubileerd. Ook hangen er veel portretten van oude en nieuwe vorsten. Eigenlijk herkennen we allen Sheikh Zayed (van de snelweg SZ Road...). Naast andere westerse toeristen loopt er zowaar ook een aantal locals rond.

Na het museum gaan we richting Jebel Hafeet. Jebel betekent berg en deze is maar liefst 1000 meter hoog, met een 10 kilometer lange weg die omhoog leidt. Vlak onder de top is een Mercure hotel, maar wegens Ramadan kan ook hier helaas niets worden genuttigd. Wel een goedkoop dagje zo... Op de top is een restaurant (ook gesloten), maar er kan wel een blikje fris aangeschaft worden. Een arabisch echtpaar met baby nuttigt een zak chips, waarop Janke en ik in discussie raken over wat wel en niet mag tijdens Ramadan. Vrouwen die borstvoeding geven hoeven niet te vasten; maar mag je dan in het openbaar eten...we weten het niet. Tot hoelang geeft borstvoeden eigenlijk recht op "ontvasten"?

Het uitzicht vanaf de Jebel is normaliter spectaculair; helaas is het vandaag dusdanig stoffig of zanderig dat we zelfs de grond 1000 meter lager niet kunnen onderscheiden. Een reden om nog eens terug te keren? De berg zelf is totaal onbegroeid en lijkt meer een omgekeerde steengroeve of een flinke stapel kruiwagens met puin die in het landschap zijn neergegooid. Oftewel, hoe je van een kale stapel rotsen een bezienswaardigheid maakt. Een voordeel van het landklimaat van El Ain is dat de temperatuur er gemiddeld lager ligt dan in Dubai en ook de vochtigheid ligt lager. En als je écht wilt lijkt het net wat koeler, of is dat gezichtsbedrog?

Onder aan de voet van de Jebel bezoeken we nog de natuurlijke bronnen die er ontspruiten. Een groepje mensen zit ontspannen aan en met de voeten ín een soort gekanaliseerd beekje. Het water zou een zuiverende en geneeskrachtige werking hebben. AUW! Het is een warme (lees; hete) bron en geschrokken trek ik mijn voeten weer op; hoe houden die mensen het uit? Als je hier een kwartiertje met de voeten inbungelt, onstaat er een soort snelstromende bouillon. Het is inmiddels tijd voor Iftar dus links en rechts zitten groepjes mensen te picknicken met hun meegebrachte etenswaren...Eid Mubarak. Nu nog uitvinden wat de SMS van de RTA nou precies aankondigt...
(door P.S)

Help...de tafel schudt.

Dubai is weer uit de zomer-slaap ontwaakt en helaas betekent dat 's morgens vroeg op om Jasper en Tim op school af te leveren ook al zitten we 's avonds nog niet in een vroeg-naar-bed schema. De weg die naar de school van Tim leidt - DIA - wordt juist nu aangepast en verbreed en dat gaat natuurlijk gepaard met de nodige chaos. De rotonde vlak voor de school is afgesloten en her en der neergesmeten stroken vers asfalt zigzaggen links en rechts naast de oude weg heen en weer. Het lijkt wel een kruising tussen een doolhof en een kartbaan.

Ter plaaste aangekomen wuiven de beveiligingsmannen van de school weinig enthousiast naar de vele auto's die allemaal vinden dat ze voorrgang hebben, in een poging het verkeer nog enigzins in goede banen te leiden. Tot nu toe is het ons nog niet gelukt om op tijd te komen.

Na Tim is Jasper aan de beurt en de combinatie van een nieuw schooljaar en Ramadan heeft de ultieme constipatie tot gevolg. Van Tim's school rijden we min of meer weer terug naar huis via woonwijk de Lakes (sinds we lid zijn van de Hayaa! sportclub kunnen we met ons pasje de salgboom voorbij) om vervolgens de Lakes weer uit te gaan en aan te schuiven in de 3de file van de ochtend naar de Sheikh Zayed snelweg. Eenmaal onder hoede van de postume Sheikh schiet het een beetje op, totdat we de snelweg weer verlaten. Anderhalf uur na vertrek van huis kom ik op mijn werk aan. Wat dóen we hier eigenlijk...?

De werkdag is een dag als vele: emailtjes stromen lustig binnen, de ene na de andere telefonische vergadering passeert terwijl ondertussen de mobiele telefoon afgaat, die vervolgens na een missed call de zoveelste voicemail aflevert. Kortom, business as usual.

Om half drie ga ik nog snel even lunchen; een tosti kalkoen met 3 soorten kaas bij Costa. Je bent óf een Costa-fan óf voor Starbucks en geef mij de eerste maar. Verse jus erbij, heerlijk!

Om drie uur beint de volgende vergadering en terwijl ik het telefoonnummer draai voel ik me plotseling een beetje vreemd; ik word duizelig en mijn benen beginnen te trillen. Ik probeer het te negeren en focus me op het telefoongesprek. Maar dat lukt niet want het gevoel houdt aan en om mij heen ontstaat een algemene commotie; het normale geroezemoes van stemmen neemt aanmerkelijk in volume toe. Plots word me duidelijk dat ik niet zit te trillen, maar dat het gebouw trilt. Het zal toch geen aarbeving zijn...of zoiets? Vreemd genoeg blijvn we allemaal, als kikkers in een pan op het fornuis, zitten of staan en kijken elkaar verbaasd aan.

Inmiddels gaat de telefonische vergadering ook nergens anders over en mensen uit Nederland, Belgie, Saudi Arabie & Bahrain willen allemaal het naadje van de kous weten. Al met al duurt de beving zo'n 15 seconden en dan zijn de trillingen verdwenen. Het rumoer op kantoor heeft langer nodig om tot bedaren te komen.

Een paar minuten later komt er een bericht binnen; er is inderdaad een aardbeving geweest in Pakistan van zo'n 6.1 op de schaal van Richter. Waarschijnlijk zijn er ter plaaste helaas ook slachtoffers gevallen. De beving was te voelen in Dubai en Abu Dhabi en omstreken, maar heeft bij ons geen schade aangericht. Stel je voor dat je bovenin de Burj Dubai, 's werelds hoogste gebouw, zit en de boel begint te schudden...ik moet er niet aan denken.

http://earthquake.usgs.gov/eqcenter/recenteqsww/Quakes/us2008wua9.php#maps

Eenmaal thuis blijkt desgevraagd dat het langs iedereen heen is gegaan; nix van gemerkt. Maar ja, 3 kinderen en spelende buurkinderen leveren dagelijks een locale aardbeving op...morgen weer een gewone dag die begint in de file...

Ramadan

Ramadan is deze week begonnen en duurt tot 30 September. Dat betekent voor veel mensen dat ze vasten en dus niet eten &/of drinken van zonsopgang tot zonsondergang. Overdag niet eten, dat lukt nog wel; maar kun je je voorstellen dat je ook niets mag drinken! Daarnaast bidden ze 6 keer op een dag. De tijden worden dagelijks in de krant gepubliceerd en op de radio doorgegeven. Hieronder het schema voor vandaag - donderdag, zoals weergegeven op de Gulf News website:

Ramadan Prayer Timings for Thursday
IFTAR 6.36pm
Fajr 4.41am
Shuruq 6.01am
Dhuhur 12.22pm
Asr 3.51pm
Maghrib 6.36pm
Isha 8.06pm
IMSAK 4.31am (Friday)

Tot aan Imsak mag er 's ochtends vroeg gegeten worden en dan pas weer om Iftar. Veel families komen samen met Iftar en gebruiken gezamenlijk de maaltijd. Ook veel bedrijven organiseren een gezamenlijke Iftar avondmaaltijd.

Je kunt je voorstellen dat een maand lang dit schema volgen behoorlijk vermoeiend is. De meeste bedrijven hebben dan ook aangepaste werktijden voor wie de Ramadan actief belijdt; 6 uur aaneengesloten (lunchpauze niet nodig) werken per dag, naar keuze van 10-4 of 11-5 etc. Naarmate Ramadan vordert en de vermoeidheid toeneemt neemt de arbeidsproductiviteit wel enigzins af...

In bedrijven, hotels en restaurants gelden aangepaste regels; het is ongepast om in het opencbaar te eten of drinken, terassen zijn gesloten (voor zover je buiten wilt zitten met 40 graden celsius) en openbare eetgelegenheden zijn afgeschermd met gordijnen, kamerschermen en wat verder voorhanden is.

Ramadan is een tijd van bezinning, stilstaan bij mensen die het minder goed hebben &/of bijvoorbeeld niks te eten hebben (vandaar het vasten) en veel mensen geven geld aan goede doelen. Zoals overal ter wereld zijn er generatie conflicten tussen actieve Ramadan belijdende ouders en kinderen die het nut er niet van inzien en niet mee willen doen. Ook hebben alle winkels Ramadan aanbiedingen, zijn malls geopend tot 1 uur 's nachts en worden er meer auto's verkocht gedurende Ramadan dan de rest van het jaar. Wat dat betreft lijkt Ramadan een beetje op Kerstmis in Nederland...en gericht op veel consumeren. Toch neem ik absoluut mijn petje af voor allen die zich aan dit strikte schema houden. Ramadan Mubarak!

Filmpje

Camera en regie; Tim

Een kijkje in ons Dubaise huis...