Voorverkoop start spoedig!

Ziehier het nieuwste megaproject in Dubai:

http://news.bbc.co.uk/1/hi/world/middle_east/7472722.stm

(door J.v.K)

Een EK met hindernissen...

Hoe verder van huis, hoe groter het nationale gevoel. En dus wilden we natuurlijk het EK niet missen. Ruim van te voren, een dag ongeveer, ontdek ik dat de wedstrijden niet worden uitgezonden op een van de zenders in de toch ruime sortering van ons familiepakket...fijn. De ochtend voor de eerste wedstrijd snel ik langs provider Du om ons pakket te upgraden en ben natuurlijk niet alleen. "Reboot your decoder in 2 hours and keep hoping!" voegt de meneer mij toe. De helpdesk weet 's avonds te melden dat ze overbelast zijn en we nog wel een dagje zonder Al Jazeera sports voort moeten. We volgen de wedstrijd via de radio op internet...zonder beelden maar met enthousiast commentaar van Jack van Gelder. Gelet op het resultaat tegen Italie mopperen we niet. Het EK is het gesprek van de dag op kantoor en ik ben Trots op Nederland (nee, die niet!).

Oh oh, Al Jazeerah is nog steeds onbereikbaar; ondanks 30 reboots en een indringende blik mijnerzijds in de stoppenkast. Janke, die wel altijd eerst de gebruiksaanwijzing leest, heeft intussen ontdekt dat de duitse zenders, die standaard in ons originele pakket zaten, de wedstrijden gewoon integraal gratis uitzenden. Je hoeft alleen de helpdesk te bellen om deze te activeren en hoera het werkt!!

Nederland - Frankrijk; 4 - 1! We zitten er helemaal in nu en het schema op de keukendeur wordt dagelijks bijgewerkt met de standen die Tim van internet plukt. In de gesprekken met collega's proef ik eindelijk welverdiend ontzag, Nederland staat op de kaart en iedereen heeft die maffe oranje supporters gezien. We staan zelfs op de voorpagina van de Gulf News! Hoe zit dat trouwens met dat oranje, maar dan die rood-wit-blauwe vlag en Holland of the Netherlands en dat jullie dutch spreken? Heb je even...

Daags erna gaat het mis; in plaats van Nederland - Roemenie zendt de ZDF Italie - Frankrijk uit en dus is de radio weer onze informatiebron. Maar ja Radu, een collega uit Roemenie, heeft het nog zwaarder. Niet alleen betekent de uitslag voor hen einde oefening; hij moest iedere wedstrijd in een hotel of bar volgen aangezien zijn nieuwe appartement voorlopig nog niet is aangesloten op televisie en internet...ook dat kan allemaal in Dubai.

En toen was er Nederland - Rusland. Wat zal ik er verder over schrijven...ZDF zond het uit en we keken. Tot ongeveer halverwege de tweede helft van de verlenging. Toen ging het beeld op zwart en restte de mededeling "This channel is currently censored"... Ondanks dat het inmiddels 1 uur 's nachts is, bel ik furieus de de helpdesk van Du en vraag of ze gek geworden zijn om midden in de belangrijkste wedstrijd in de pool of death de knop om te draaien, dus? Het blijkt een standaard blokkering door de overheid om de bevolking in Dubai te beschermen tegen mogelijk aanstootgevende programma's op de duitse en russische zender tijdens de kleine uurtjes. De manager die ik, zwaar gefrustreerd, aan de teelfoon eis is pas morgenochtend weer beschikbaar. "Anything else I can do for you, sir?" Ach, barst met je EK; dat stomme voetbal...

The heat is on!

kokosnoten schrapen in de keuken
mickey mouse goochelshow

dolfijnenshow
mickey mouse goochelshow
hengelen in de jachthaven
zomaar een straatbeeld

De weersverwachting in Dubai voor de komende dagen (lees, maanden) is "sunny & hot". Dat wil zeggen 41 gr.C overdag en 's nachts koelt het af tot 30 gr.C. De vochtigheid is inmiddels zodanig dat de brildragers in ons gezin bij overgangen van binnen naar buiten geen zicht meer hebben. Tim, Eva en ik zorgen dat we wat achterblijven want dat ziet er wel heel suf uit!

Tussen 11.00 en 17.00 kun je echt niet meer naar buiten. Buiten eten is er niet meer bij en de AC draait op volle toeren. Na 17.00 spelen Jasper en Tim wel buiten op straat maar komen natbezweet weer thuis. Inmiddels hebben we ze beiden van een aangepaste haardracht voorzien, kort, erg kort in de nek.

Het water in het zwembad is inmiddels 36 gr. C. dus echt afkoelen in het zwembad lukt niet ook meer! We hebben in de winter de heater van het zwembadje laten repareren, we hadden bij nader inzien beter kunnen investeren in een cooler!

We worden via de krant volop gewaarschuwd tegen de vernietigende werking van de zon. Als je dan zonodig naar buiten moet; hoofd bedekken, paraplu gebruiken, goede zonnebril dragen. De schade aan de ogen schijnt nog serieuzer te zijn dan de schade aan je huid. Ook worden er volop bekeuringen uitgeschreven aan mensen die de motor van de auto aan laten staan als ze boodschappen gaan doen. Dit is een algemeen gebruik in Dubai, vaak laten ze dan ook nog kinderen in de auto. Je wilt niet weten wat hier dan weer voor een ellende van komt.

Veel moeders halen hun kind niet meer van school maar blijven in de auto zitten wachten totdat kind naar de auto komt. Als gevolg hiervan is het een enorme puinhoop op de parkeerplaats. Diezelfde moeders nemen dan ook niet de moeite om in een parkeerhaven te parkeren dus er is geen doorkomen meer aan. Er rijdt op die school een hoog percentage expat-moeders in een te grote auto rond. Die troela's kunnen alleen maar vooruit rijden en hebben geen benul wat er nog meer gebeurt in de nabije omgeving. Levensgevaarlijk en een dagelijkse ergenis. Als echte Hollandse moeder ga ik natuurlijk wel naar binnen maar ben hierna een half uur bezig om na het ophalen tussen die te grote auto's te laveren op weg naar de uitgang. De auto is inmiddels weer loeiwarm geworden, je zoveelste natte rug die dag!

Afijn, het klimaat in de zomer maakt dat je je vermaak moet plannen en erop uit moet gaan om aan je portie buitenshuis te komen. Een stukje fietsen, even naar de kinderboerderij of naar een speeltuin lukt echt niet meer. Ook een middag in de tuin doorbrengen is geen optie dus moeten de weekenden gepland worden met "echte"uitjes rondom de warmte.

Gelukkig is er een groot aanbod aan malls, indoorspeeltuinen en andere activiteiten dus daar gaan we dan maar naar toe. Dit is wel wennen en oh, wat mis ik de kinderboerderij in Bodegraven!

We kijken erg uit naar de (werk) vakantie in Nederland. De tickets en de accomodatie is geregeld.

Zaterdag 5 juli komen we aan op Schiphol. We rijden direct naar Koewacht en blijven daar ongeveer twee weken.

In de week van 14 juli komen de verhuizers alles inpakken en de container laden. Hierna de overdracht bij de notaris van het huis.

Voor de laatste week in Nederland hebben we een vakantiehuisje in Bruinisse gehuurd om even te kunnen bijkomen van al het werk rondom het opruimen van Villa Mathilda.

Ik hoop dat het in Nederland lekker fris is!

25 juli is onze vlucht terug naar de warmte, die arme P.S heeft erg weinig vakantiedagen en wij zijn natuurlijk solidair.

(door J.v.K)

Buffelen in de woestijn...

Ja, ja ik weet het wel...in mijn vorige baan had ik het niet écht heel erg druk, maar ook niet écht naar mijn zin. Door de verhuizing naar Koewacht en met fluks daarna de nieuwgeboren spruit kwam het enerzijds wel uit dat het werk zich uiermate flexibel liet indelen...uurtje eerder stoppen of later beginnen, Jasper brengen, Tim halen, even naar de kapper; allemaal geen probleem. Ik denk dat mensen weleens dachten dat ik rentenierde of de schapen slechts op het droge hoefde te houden. Ik zie het zelf meer als een "sabattical", zonder echt te stoppen met werken dan weliswaar. Maar uiteindelijk werd ik er ook niet vrolijk van en op dat moment deed de optie Dubai zich voor. Dus.

Na 7 maanden in Dubai kan ik zeggen dat het tij behoorlijk gekeerd is. Er wordt hier hard gewerkt en ook ik moet eraan geloven! De country HR Manager is hier een echte hands-on functionaris. In het land waar stempels en handtekeningen de authenticiteit bepalen, is het in mijn functie natuurlijk een bevestigen van belang: salary certificates, job offers, visum aanvragen, aanbevelingsbrieven, meneer of mevrouw a uit land b wil op bezoek in land c-brieven, ontslagbrieven, waarschuwingsbrieven, etcetera, etcetera. Ik hoef ze alleen te tekenen en bepaal of een passage wel of niet mag worden toegevoegd danwel weggelaten. Ik ben inmiddels aan mijn vierde fineliner toe. Verder moet ik alles "approven"; nieuwe contracten, salarisverhogingen, uitzonderingen, overwerk, eenmalige onkostenvergoedingen, procedures, voorschotten...u vraagt het, ik approve het.

Ik heb ik al aardig wat meegemaakt, al zeg ik 't zelf; fraude, diefstal, mondelinge en schriftelijke waarschuwingen en vorige week heb ik iemand in Bahrain net na het ontbijt op staande voet telefonisch de wacht aangezegd. Ook moeten we ons als Amerikaans bedrijf houden aan de US export reglementen en als gevolg daarvan discrimineren we keihard; zo we mogen geen Syriers &/of mensen uit Belarus aannemen en mag ik als lokale Bromsnor deze interne wet handhaven. Als brenger van de boodschap word mijn bijdrage hierin door betrokken managers, zelf bijvoorbeeld uit Syrie afkomstig toen het land nog niet "embargoed" was, niet altijd meteen op prijs gesteld.

Een ander aardig fenomeen vormen feestdagen. De Islamitische feestdagen gaan uiteraard boven Christelijke. Een voordeel van de laatste is dat Kerstmis altijd op 25 en 26 december valt. Ramadan valt in Oktober, maar wanneer precies hangt af van de maan. En de maan wordt in Dubai weer anders "gelezen" dan in Saudi Arabia en dus vallen de vrije dagen rondom Het Feest verschillend in de verschillende landen in het Midden-Oosten. Aan mij de eer om het een en ander te begrijpen en tijdig te communiceren, wat iedere keer weer een gepuzzel is. Toen George Bush Jr. in Januari Dubai bezocht werd er spontaan op het laatste moment door de verschillende autoriteiten een feestdag afgeroepen om een verkeerschaos te vermijden. Waren ze in Bahrain weer kwaad dat íe daar niet kwam en ze gewoon moesten werken...

Een van de grootste klussen op mijn bord is een overgenomen bedrijf dat moest worden geintegreerd; een bijzondere ervaring. Het betrof een middelgroot lokaal consultancy bureau met vooral Jordaniers, familie en vrienden in het topmanagement die moesten worden ingepast in onze wereldwijde corporate omgeving. Qua cultuur voor beide partijen een schok waar we ieder voor zich nog van aan het bijkomen zijn. In het familiebedrijf was F. de CEO, zeg maar koning, keizer en admiraal tegelijk. Ik ben 1 keer op audientie geweest bij zijne koninklijke hoogheid. Zijn kantoor (lees: appartement) met zithoek, eethoek, bureau en pantry beschikte ook nog over een prive-badkamer en rustgevend klassieke muzak op de achtergrond hielp een sfeer creëeren waarin het prettig zakendoen is onder het genot van een goede sigaar. Op het kantoor lopen 2 office-boys en een chauffeur rond die naar believen water, koffie, thee, lunch en andere vernaperingen tot u brengen, danwel vice versa.

Het kostte me moeite om F. binnenkort aan te zien schuiven in onze eenvoudige kantoortuin en een vergaderruimte te zien boeken voor zijn volgende afspraak... Ik denk dat F. dat zelf ook heeft ingezien, want daags na de integratie heeft hij zijn vertrek aangekondigd bij de organisatie. De zaken die hij zoals afsgeproken nog zou afronden, regelt hij vanaf zijn jacht in een Zuid-Franse badplaats.

Nu ja, hard werken maar wel met het gevoel dat het ertoe doet. En je word er wel assertief van als je dagelijks 30 beslissingen moet nemen, 120 emailtjes moet wegwerken en op zijn tijd een brandje blussen... Van nul naar honderd in zes seconden, iedere dag weer...vroem zegt Eva.