zaterdag 21 november 2009

Sinterklaas

Ook dit jaar komt de Sint naar Dubai. Hoewel er best wat mensen verhuisd zijn bestemming Nederland of elders, komt Sinterklaas natuurlijk gewoon op bezoek en arriveert hij dit jaar op 20 November bij het Crown Plaza Hotel in Festival City. De Sint komt aan bij het Belgisch biercafee aldaar; ik altijd al geweten dat de goedheiligman niet roomser is dan de Paus en een leuke locatie met bijbehorende voorzieningen wel kan waarderen...
Terwijl echtgenote J even bijtankt na 2 uur Dubai Dog Training op de vrijdagochtend (sinds de verrhuizing naar Meadows klopt "Springs Dog Academy" niet meer) toog ik met 4 kinderen richting Festival City.


De vierde is buurjongen Patrick uit Australie, die "Sinterklaas Kapoentje" vloeiend en vrijwel accentloos kan zingen. Onderweg moet ik tanken en ontdek tot mijn schrik dat ik geen sou bij me heb en geen telefoon ook trouwens. Op reserve door dan maar en ter plekke maar zien hoe we dat oplossen.

Bij het Crown Plaza lijkt het rustig, maar eenmaal aangekomen bij de waterkant aan de achterkant van het gebouw blijkt het wemelen van de nederlandse kinderen, ouders, buggy's etc. Het is elf uur 's ochtends, maar al flink warm en er staat geen zuchtje wind. Gelukkig komt de Sint met zijn gevolg aan snel aanvaren op 2 sleepbootjes. Het biercafee staat op een soort pier en de bootjes cirkelen er een paar keer omheen terwijl de pieten handen met strooigoed op de kade gooien. Vervolgens verdwijnen de bootjes achter de  andere jachten die er aangemeerd liggen en na een paar minuten komt de Sint op een kameel aanschommelen. Hij zit volgens mij niet zo lekker en twee witte blote benen steken vanaf het dijbeen onder de tabberd(?) uit. Kennelijk was een lange onderbroek niet nodig.



Voor de Sint is een bescheiden podium opgezet met een stoel een een staande ventilator, maar er is geen spatje schaduw en het wordt warmer en warmer.


Uiteindelijk wordt de zitting geschorst en verhuist alles naar binnen waar het in ieder geval een paar graden koeler is. Qua logistiek had men bedacht dat vantevoren ouders een kado konden inleveren en de Sint zou kind voor kind een praatje houden, een liedje zingen, een fotootje maken en wat dies meer. En dat maal 300...heb je even? Enfin, het loopt allemaal goed af en iedereen gaat tevreden naar huis. Dank u Sinterklaasje!

Teruglopend blijkt het hotel wel een heel bijzonder zwembad te hebben; met een leuk uitkijkje voor de zwemmers op zo'n 15 meter hoogte. Had ik nog niet eerder gezien...


Hiermee is de tijd van het Sinterklaasjournaal ('s avonds om 9.15 uur) en schoenen zetten weer begonnen. Bij gebrek aan import maken we tegenwoordig zelf pepernoten. En vanwege de grote vraag en het arbeidsintensieve karakter wordt de hele familie inclusief de kinderen ingezet om de noten te draaien, met 1 bijkomend voordeel; er is hier niemand die het in z'n hoofd haalt om een hand perpernoten achteloos weg te gooien...

woensdag 11 november 2009

Daar was laatst een meisje loos...

In mijn nieuwe werkomgeving heb ik uiteraard veel nieuwe collega's en een nieuw team. Het geheel brengt ook nieuwe werkgewoontes met zich mee...en daar moet je best even aan wennen. Zo ben ik nu bijvoorbeeld ook uitgerust met een Blackberry (BB). En daar hoort kennelijk bij dat je mailtjes meteen beantwoord; je bent immers 24x7 bereikbaar en ingelogd als het ware. Ik wil niet als een oude man klinken, maar een beetje work-life balance en een weekend zonder al teveel werk kan ik nog altijd wel waarderen. Maar goed; 't is even wennen...

Een van de collega's uit mijn team, S, is een jonge vrouw uit Namibie; enthousiast, extravert en daadkrachtig. Ze is volledig Blackberry-verslaafd, houdt er daarnaast nog een prive-mobiel op na en stort zich regelmatig ook 's avonds nog op haar werk vanuit huis. De volgende dag is ze dan vaak wat later op kantoor, maar dat kan en mag allemaal. Als ze in het weekend plotseling denkt "mijn haar zit niet goed", dan stapt ze op het vliegtuig om de kapper in Namibie(!) met een bezoek te vereren...in Dubai zijn natuurlijk geen goede kappers te vinden. Zo'n type is het...

's Anderendaags is S wel erg laat op kantoor; sterker nog ze komt de hele dag niet opdagen. Zonder bericht, dus niets voor haar. Haar BB en mobiel staan uitgeschakeld...vreemd.

Bevriende collega's brengen 's avonds een bezoek aan haar huis; het kappersverhaal was een keer eerder voorgekomen, maar dan hadden we toch na een vlucht van ongeveer 9 uur een SMS verwacht in de trand van: "Sorry, had a bad hair day...went home", of zoiets. Niets. Stilte. Ook de bewakers aan de receptie van haar appartement hebben haar niet gezien en haar auto is niet in de garage. De volgende dag; geen nieuws. Allerlei wilde verhalen over gekidnapte maagden en carjacken doen de ronde in het kantoor en de sfeer begint toch een beetje onrustig te worden.

Uiteindelijk brengt een telefoontje van de poltie uitkomst, nou ja in ieder geval duidelijkheid. S is betrokken  geweest bij een (klein) auto ongeluk. Maar omdat er geconstateerd was dat ze alcohol had gedronken, is ze naar de gevangenis overgebracht! En in Dubai heb je geen recht op een advocaat, of een telefoontje of zoiets. Haar mobieltjes waren afgenomen en uitgeschakeld. Maar goed, na bijna 48 uur is ze in ieder geval weer "terecht" of althans veilig.

Het duurt uiteindelijk 10 dagen voordat ze voor de rechter verschijnt; bij een eerdere dagvaarding vergeet de politie haar op tijd naar de rechtbank te transporteren waardoor de rechter de zaak verdaagt. Rechtszaken wordt uitsluitend in het Arabisch behandeld, waarbij je mag worden bijgestaan door een tolk. Na ondertekening van een schuldigverklaring in het Arabisch wordt S uiteindelijk tegen betaling van een boete van Euro 5000,- vrijgelaten. Oh ja, ze is ook 3 maanden haar rijbewijs kwijt. Maar het had al met al slechter kunnen aflopen; de rechter had haar ook kunnen deporteren en levenslang de toegang tot Dubai kunnen ontzeggen...dat gebeurt vrijwel dagelijks mensen voor een soortgelijk vergrijp. Wellicht houdt men rekening met of je first-offender bent?

Uiteindelijk is S gelukkig behoorlijk weerbaar en is de gevangenistijdtijd meegevallen, maar een pretje is het niet; geen televisie, telefoon, boek &/of krant. Pure verveling is je dagbesteding. Het eten schijnt okee te zijn, maar dan heb je het wel gehad. En heur haar? Ze mag weleens naar de kapper...