Onder de pannen

De eerste week in Dubai overheerste het vakantiegevoel. Alles is anders, ruikt anders, voelt anders en het klimaat is heerlijk. Geweldig dus, ook lekker zwemmen, luieren, zo af en toe eens voor de lol boodschappen doen. Het apartement wordt dagelijks schoongemaakt, van schone handdoeken voorzien en eten laat je gewoon bezorgen voor weinig. Iedere dag een verse krant aan je voordeur, het hotelpersoneel houdt vriendelijk de deur voor je open, haast zich om een een taxi te roepen en sjouwt je boodschappen naar boven.

Wonderlijk genoeg ontstaat op enig moment de behoefte aan een auto, een huis, eigen handdoeken, aan structuur en peper en zout in je keukenkastje.

Langzaam vallen allerlei ballen die zich nog in de lucht bevinden naar beneden...

Tim is begonnen op school. Bibberend staat hij dagelijks om 7.40 uur (!!) voor de schooldeur te wachten wat hem vandaag allemaal weer overkomt. Met drie keer per week Engels voor niet Engels-taligen op school en nog 1 x extra bijles gaan we ervan uit dat hij snel grond onder zijn voeten voelt en wellicht een aantal keren per dag begrijpt waar het over gaat. Ook heeft hij Arabisch op school. Tim vertelde dat de moeder van een Nederlands klasgenootje dit huiswerk gelijk in de prullenbak gooit en hij stelde dringend voor dat ik dat ook maar moest doen. En ach, 1 vreemde taal is al lastig genoeg...

Jasper heeft deze week zijn assesment op de "special- needs" school gedaan. Hij moest een vormenstoof voor 2-jarigen doen en een appel tekenen. Ik kreeg 2 uur lang allerlei vragen op me afgevuurd vanaf hoe de APGAR score na de bevalling was tot wanneer Jasper zonder steun ging zitten (is 10 jaar geleden!!!) en of hij het verschil tussen dag en nacht kent.
Enfin, nadat we samen de hele ochtend monter hebben meegewerkt kregen we de verlossende uitslag; Jasper kan over ca. 10 dagen starten. Nu is in principe ieder special needs kind welkom maar de assesment is nu eenmaal de procedure..
Het verwerken van de gegevens van de psychologische test (de appel en de vormenstoof) tot een rapportage duurt ca. 10 dagen...
Wel fijn, eindelijk, Jasper heeft er zin in. Ook hij wil een uniform kopen en 's ochtends zijn broodtrommel in zijn nieuwe tas doen. De mensen op school zijn erg vriendelijk en easy-going. Hij is het enige (of een van de weinige) blonde westerse kindje op school. Deze school wordt vooral bezocht door kinderen van de Aziatische gemeenschap in Dubai. Een spiksplinternieuw gebouw en volop prima voorzieningen. Er wordt ook gewerkt met een individueel plan en de klassen zijn klein met extra ondersteuning voor de kinderen die meer zorg nodig hebben. Jasper maakt zich niet zo druk over het Engels. Op deze school zijn ze zowiezo gewend om verbaal contact te ondersteunen met gebaren dus dat komt wel goed. Jasper doet 's avonds gewoon mee met de woordjes van de extra Engelse les van Tim en we zien wel hoe het loopt. Wel vraagt hij zich af waarom de meeste vrouwen een rood stipje op hun voorhoofd hebben, we gooien het maar op een versiering maar nu wil hij dat ook!

Ook hebben we inmiddels het wagenpark uitgebreid wat de mobiliteit enorm vergroot. De uitdaging voor mij nu is de weg zoeken en vinden in de chaos van Dubai. Verkeerssituaties veranderen voortdurend omdat er ergens weer een gebouw moet worden neergezet. De rijstijl van de gemiddelde weggebruiker verschilt nogal van wat wij gewend zijn. Opletten dus want voortdurend doen mensen totaal onverwachte dingen. Toch raak je hier ook snel aan gewend en doe je gewoon mee.

Ook zijn we de laatste 2 weken druk geweest met de huisvestingssituatie. Vanaf volgende week kunnen we ons huurhuis in de Springs betrekken. We gaan wonen daar waar we pertinent niet wilden wonen! In een suffe, slaperige Vinexlocatie vol expats. Het is een soort "super-centerparcs" met aangelegde meren, veel gras en palmbomen, speeltuintjes, een park, gemeenschappelijk zwembad, winkelcentrum die voorziet in de dagelijkse behoeften en ieder huis heeft exact dezelfde carport (brr).
Toch hebben we er enorm veel zin in, na drie weken hectisch Dubai is Springs een oase van rust en groen. Kinderen kunnen lekker buitenspelen en contacten opdoen. De wijk is vlakbij HP en de scholen dus ach waarom niet. We huren in principe voor een jaar en gaan ondertussen op zoek naar een koopproject. We hebben zo wat rust in de tent en kunnen zo op ons gemak kijken.
We hebben nog ongeveer een week om dat huis in te richten, dus dat wordt de komende tijd nog een beetje kamperen. Waarschijnlijk komen we de binnenkort nog regelmatig bij Ikea om ondermeer de Dubaise versie van de zweedse balletjes te onderzoeken.

Ook P.S is aardig gewend op zijn nieuwe werkplek. Hetzelfde bedrijf maar toch wordt hij geconfronteerd met een enorm cultuurverschil. Veel collega's zijn mensen uit landen rondom Dubai. Deze week zijn eerste business-trip naar Bahrein.Een paar dagen maar, maar toch weer gek na die paar weken met zijn allen op een paar m2.

Dus zo langzamerhand zijn een aantal ballen naar beneden gevallen en er ontstaat een samenhangend geheel en structuur. Maar als ik 's ochtends om 06.30 uur terugdenk aan de eerste week .....

(door J.v.K)